ამბლიოპია მხედველობითი ანალიზატორის ფუნქციის მოშლით გამოწვეული მხედველობის დაქვეითებაა. ის უმეტესად ბავშვობის ასაკში ვითარდება. მიზეზი შეიძლება იყოს: განსხვავება თვალის ზომებს შორის; ანიზომეტროპია (თვალების განსხვავებული შუქგარდატეხა), რომლის შედეგად ახლომხედველობის (ან შორსმხედველობისა და ასტიგმატიზმის) ხარისხი ცალ თვალში უფრო მეტია; ბადურამდე შუქის მიუღწევლობა (მაგალითად, კატარაქტის, რქოვანას დაბინდვის, მინისებრ სხეულში უხეში ცვლილებების დროს). ახლომხედველობა (შორსმხედველობა, ასტიგმატიზმი) შესაძლოა მხოლოდ ცალ თვალში ჩამოყალიბდეს, მეორეში კი მხედველობა ნორმალური იყოს. ნებისმიერ შემთხვევაში, რეფრაქციულ (შუქგარდატეხის) განსხვავებას მივყავართ იქამდე, რომ მარჯვენა და მარცხენა ბადურებზე მიღებულ გამოსახულებას ტვინი მთლიანობაში ვერ აღიქვამს, ანუ მხედველობა ბინოკულარული აღარ არის. ცალი თვალი ხდება წამყვანი, მეორე კი, იმის გამო, რომ მხედველობაში აღარ მონაწილეობს ანდა მონაწილეობს ნაწილობრივ, დროთა განმავლობაში შეიძლება გადაიხაროს გვერდზე – განვითარდეს სიელმე, რაც ამბლიოპიას ხშირად სდევს თან. ამბლიოპია მაშინ შეიძლება განვითარდეს, თუ რეფრაქციული პათოლოგიის კორექცია დიდხანს არ მოხდება, ადამიანი არ ატარებს სათვალეს, კონტაქტურ ლინზებს.
ამბლიოპიის ნიშნებია: ცუდი მხედველობა ცალ ან ორივე თვალში; კითხვის ან ტელევიზორის ყურების დროს ცალი თვალის მოხუჭვა ან თავის გვერდზე გადახრა; სიელმე.
მკურნალობა. ამბლიოპიის ბუნების კვალობაზე, მკურნალობა სხვადასხვაგვარია. რაც უფრო მცირე ასაკისაა პაციენტი, მით უფრო უკეთესია შედეგი. ამბლიოპიის მკურნალობა კონსერვატიულია. თავდაპირველად უნდა დადგინდეს და აღმოიფხვრას მისი მიზეზი, შემდეგ – ჩატარდეს სტიმულაციის რამდენიმე სეანსი, რათა თვალის ბადურა ვაიძულოთ, მთელი დატვირთვით იმუშაოს. ექიმმა შეიძლება დანიშნოს ჯანმრთელი თვალის ახვევა, რათა ავადმყოფ თვალს მუშაობა აიძულოს. ამავე მიზნით პაციენტს ჯანმრთელ თვალში ხანგრძლივად აწვეთებენ ატროპინს. გარდა ამისა, მიმართავენ ფოტოსტიმულაციას და ა.შ.
