საერთაშორისო დასახელება:
SILDENAFIL
მწარმოებელი: PFAIZER, საფრანგეთი
მოქმედი ნივთიერება: სილდენაფილი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ერექციის დისფუნქციის სამკურნალო საშუალება.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები “VGR50”: აკლარ-ალუმინის ბლისტერებში, კოლოფში 1 და 4 ც.
1 ტაბ.
სილდენაფილი (ციტრატის ფორმით) …. 50 მგ
ტაბლეტები”VGR100”: აკლარ-ალუმინის ბლისტერებში, კოლოფში 1 და 4 ც.
1 ტაბ.
სილდენაფილი (ციტრატის ფორმით) ……… 100 მგ
არააქტიური კომპონენტები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ჰიდროფოსფატი (უწყლო), ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, ტიტანის ორჟანგი (E171), ლაქტოზა, ტრიაცეტინი, ინდიგოკარმინი, ალუმინის ლაქი (E132).
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
სილდენაფილი წამოადგენს ერექციის დისფუნქციის სამკურნალო პერორალურ პრეპარატს. იგი აღადგენს ერექციას პენისის სისხლმომარაგების გაუმჯობესების ხარჯზე და უზრუნველყოფს სექსუალურ აგზნებაზე ბუნებრივ რეაქციას.
ერექციის ფიზიოლოგიური მექანიზმი გულისხმობს სექსუალური სტიმულაციის დროს მღვიმოვან სხეულებში აზოტის ოქსიდის (NO) გამონთავისუფლებას. აზოტის ოქსიდი იწვევს ფერმენტ გუანილატციკლაზას გააქტივებას, რაც იწვევს ციკლური გუანოზინმონოფოსფატის (ცგმფ) რაოდენობის მომატებას, მღვიმოვან სხეულების გლუვი კუნთების მოდუნებას და ასოს სისხლსავსეობის ზრდას.
სილდეფანილი არის მე-5 ტიპის სპეციფიკური ფოსფოდიესთერაზას (ფდე5) ძლიერი სელექტიური ინჰიბიტორი, რომელიც შლის ცგმფ-ს მღვიმოვან სხეულებში. სილდენაფილს ახასიათებს პერიფერიული გავლენა ერექციაზე. მას არ გააჩნია მღვიმოვან სხეულებზე პირდაპირი მომადუნებელი მოქმედება, მაგრამ მნიშვნელოვნად აძლიერებს NO-ს მარელაქსირებელ ეფექტს; NO/ცგმფ გზის აქტივაციის დროს, რასაც ადგილი აქვს სექსუალური აღგზნებისას, სილდენაფილის უზმოზე მიღებისას ერექცის დაწყების საშუალო ვადა შეადგენს 25 წუთს (12-37 წუთი). სილდენაფილს შეუძლია გამოიწვიოს ერექცია სექსუალური აგზნების პასუხად პრეპარატის მიღებიდან 4-5 საათის განმავლობაში.
სიდენაფილი იწვევს არტერიული წნევის მცირე ან ზომიერ შემცირებას, რაც შემთხვევათა უმრავლესობაში არ მოქმედებს მის კლინიკურ ეფექტზე. არტერიული წნევის შემცირება აიხსნება სილდეფანილის სისხლძარღვთა გამაფართოებელი მოქმედებით, რაც შეიძლება გამოწვეული იყოს სისხლძარღვების გლუვ კუნთებში ცგმთ-ს დონის მომატებით.
ფარმაკოკინეტიკა:
სილდენაფილი სწრაფად იწოვება. უზმოზე პერორალური მიღების შემდეგ პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღწევს პიკს 30-120 წუთში (საშუალოდ 60 წუთი). პერორალური მიღებისას აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს საშუალოდ 41% რეკომენედული დოზების დიაპაზონში (25-100 მგ.) პერორალურად მიღებისას პრეპარატის კონცენტრაცია იზრდება დოზის პროპორციულად. საკვებთან ერთად მიღებისას სილდენაფილის შეწოვის სიჩქარე მცირდება, ხოლო სისხლში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 60 წუთით გვიან.
სილდენაფილი და მისი ძირითადი N-დესმეთილირებული მეტაბოლიტი თითქმის 96%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ცილებთან შეკავშირების ხარისხი არ არის დამოკიდებული პრეპარატის საერთო კონცენტრაციაზე.
სილდენაფილის მეტაბოლიზმი ძირითადად ხორციელდება ციტოქრომ P450-ის 3A4 (ძირითადი გზა) და 2C9(მეორადი გზა) ღვიძლის მიკროსომული იზოფერმენტებით.
ძირითადი მეტაბოლიტი წარმოიქმნება სილდენაფილის N-დესმეთილირებით. ფოსფოდიესთერაზაზე (ფდე) შერჩევითი მოქმედებით მეტაბოლიტი სილდენაფილის მსგავსია. მისი აქტივობა ფდე5-ის მიმართ შეადგენს სილდენაფილის აქტივობის 40%. სილდენაფილის N-დესმეთილირებული მეტაბოლიტი განიცდის შემდგომ მეტაბოლიზმს და მისი საბოლოო ნახევაგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4 სთ-ს.
სილდენაფილის საერთო კლირენსი შეადგენს 41 ლ/სთ, ხოლო ნახევაგამოყოფის ტერმინალური პერიოდი 3-5 სმთ-ს. პერორალურად მიღების შემდეგ იგი მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა ძირითადად განავალთან ერთად (საწყისი დოზის დაახლოებით 80%) და შარდთან ერთად (საწყისი დოზის დაახლოებით 13%).
ფარმაკოკინეტიკა პაციენტების სპეციფიკურ ჯგუფებში:
ხანდაზმული პაციენტები:
ჯანმრთელ ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წელი და ზემოთ) სილდენაფილის კლირენსი დაქვეითებულია, ხოლო სილდენაფილის და მისი N- დესმეთილირებული მეტაბოლიტის კონცენტრაცია პლაზმაში დაახლოებით 90%-ით აღემატება კონცენტრაციას ჯანმრთელი ახალგაზრდა მოხალისეების (18-45 წელი) პლაზმაში.
თირკმელების უკმარისობა:
თირკმელების მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი 30-80 მლ/წთ.), სილდენაფილის პერორალურად ერთჯერადად (50 მგ.) მიღებისას მისი ფარმაკოკინეტიკა არ იცვლება. თირკმელების მძიმე უკმარისობისას (კრეატინინის კლირენსი max(88%-ით) გაზრდას.
ღვიძლის უკმარისობა:
ღვიძლის ციროზის მსუბუქი და საშუალო ფორმების დროს სილდენაფილის კლირენსი მცირდება. სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკა ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს არ არის შესწავლილი.
ჩვენებები:
- ერექციის დისფუნქციის მკურნალობა, რაც განისაზღვრება როგორც სასქესო აქტის განსახორციელებლად ერექციის მიღწევის ან შენარჩუნების შეუძლებლობა;
- სილდენაფილის სპეციფიკური მოქმედებისათვის საჭიროა სექსუალური აგზნება;
- პრეპარატი არ არის ნაჩვენები ქალებისათვის.
მიღების წესი და დოზირება:
ტაბლეტები მიიღება პერორალურად.
გამოყენება მოზრდილებში: რეკომენდებული დოზაა 50 მგ, რომელსაც საჭიროებისამებრ ღებულობენ სექსუალურ ქმედებამდე ერთი საათით ადრე. ეფექტურობის და ამტანობის გათვალისწინებით დოზა შეიძლება გაიზარდოს 100 მგ-მდე, ან შემცირდეს 25 მგ-მდე. პრეპარატის მაქსიმალური რეკომენდებული დოზაა 100 მგ., ხოლო მიღების მაქსიმალური სიხშირეა – ერთხელ დღეში. საკვებთან ერთად მიღებისას სილდენაფილის აქტივობა შეიძლება გამოვლინდეს უფრო გვიან, უზმოზე მიღებასთან შედარებით.
გამოყენება ხანდაზმულ პირებში: ვინაიდან ხანდაზმულ პირებში სილდენაფილის კლირენსი შემცირებულია, საწყისი დოზა უნდა შეადგენდეს 25 მგ. ეფექტურობის და ამტანობის გათვალისწინებით დოზა შეიძლება გაიზარდოს 50 და 100 მგ-მდე.
გამოყენება ბავშვებში: პრეპარატი არ არის ნაჩვენები 18 წლამდე ასაკის პაციენტებისათვის.
გვერდითი მოვლენები:
თავის ტკივილი, წამოხურების შეგრძნება, თავბრუსხვევა, დისპეფსია, ცხვირის ლორწოვანის შეშუპება, მხედველობის დარღვევა (მსუბუქი და გარდამავალი ხასიათის, რაც გამოიხატება ფერების და სინათლის აღქმის ცვლილებაში და მხედველობის დაბინდვაში), პრიაპიზმის შემთხვევები.
რეკომენდებულზე უფრო ხშირად მიღებისას აღინიშნება კუნთების ტკივილი.
გვერდითი მოვლენების სიხშირე და სიმძიმე მატულობს დოზის გაზრდასთან ერთად.
უკუჩვენებები:
*NO/ცგმფ-ის ცვლაზე ზემოქმედების გამო სილდენაფილი აძლიერებს ნიტრატების ჰიპოტენზიურ ეფექტს, რის გამოც წინააღმდეგნაჩვენებია მისი აზოტის ოქსიდის დონატორებთან – ამილნიტრიტთან და ნიტრატებთან ნებისმიერი ფორმით ერთდროული დანიშვნა;
*სილდენაფილი, არ უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში, რომელთათვისაც სექსუალური აქტივობა უკუნაჩვენებია (მაგ. პაციენტები გულსისხლძარღვთა სისტემის დაავადების მძიმე ფორმით, როგორიცაა, არასტაბილური სტენოკარდია ან გულის მძიმე უკმარისობა);
*იგი ასევე უკუნაჩვენებია: ღვიძლის და თირკმელების მძიმე უკმარისობის, ჰიპოტენზიის (არტერიული წნევა
*სილდენაფილი უკუნაჩვენებია ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ.
განსაკუთრებლული მითითებები:
– მკურნალობის დაწყებამდე ერექტიული დისფუნქციის დიაგნოსტიკა და მისი მიზეზის დადგენისათვის საჭიროა ანამნეზის ყურადღებით შეგროვება და ფიზიკალური გამოკვლევის ჩატარება. ამასთან დაკავშირებით, ერექციის ნებისმიერი დისფუნქციის მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია პაციენტის გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გამოკვლევა, ვინაიდან არსებობს სქესობრივ აქტივობასთან დაკავშირებული გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ გართულებების საშიშროება.
– სილდენაფილს ახასიათებს სისხლძარღვთა გამაფართოებელი მოქმედება, რის გამოც მისი მიღებისას ადგილი აქვს არტერიული წნევის მცირე და გარდამავალ დაქვეითებას. მისი ამ თვისების გამო სილდენაფილი აძლიერებს ნიტრატების ჰიპოტენზიურ ეფექტს.
– სილდენაფილი სიფრთხილით უნდა იქნეს გამოყენებული პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ასოს ანატომიური დეფორმაცია (მაგ. ანგულაცია, კავერონოზული ფიბროზი ან პეირონის დაავადება) ან მათთვის, ვისაც აღენიშნებათ დაავადებები, რომელთა დროსაც შესაძლებელია პრიაპიზმის განვითარება (ნამგლისებური ანემია, მრავლობითი მიელომა ან ლეიკოზი).
– სილდენაფილის, ერექციის დარღვევის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული.
– სიფრთხილეა საჭირო სილდენაფილის გამოყენებისას პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის მსუბუქი და ზომიერი დაქვეითებით.
– არ არსებობს მონაცემები სილდენაფილის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ პაციენტებში, სისხლდენით ან წყლულოვანი დაავადების გამწვავებით, რის გამოც სილდენაფილის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ მოსალოდნელი რისკისა და სარგებლიანობის შეფასების შემდეგ.
– არ არის რეკომენდებული სილდენაფილის გამოყენება ალკოჰოლის მოქმედების ფონზე.
გავლენა სატრანსპორტო საშუალების მართვისა და ტექნიკის გამოყენების უნარზე: პაციენტებისათვის, რომელთაც სილდენაფილის მიღებისას აღენიშნებათ თავბრუსხვევა და მხედველობის მხრივ დარღვევები, არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღების შემდეგ მანქანის მართვა და იმ ტექნიკური სამუშაოს შესრულება, რომელიც მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას და სწრაფ რეაქციას.
ინფორმაცია პაციენტებისათვის: სქესობრივ აქტივობასთან დაკავშირებით, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ მოსალოდნელი ცვლილებების გამო, რაც შეიძლება ფატალური გართულების მიზეზი გახდეს, დაუშვებელი სილდენაფილის გამოყენება გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მდგომარეობის წინასწარი გამოკვლევის გარეშე! დაუშვებელია პრეპარატით თვითმკურნალობა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე.
ჭარბი დოზირება:
ჭარბი დოზირებისას პრეპარატის გვერდითი ეფექტები ვლინდება უფრო ხშირად და მძიმე ფორმით.
დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს სტანდარტული სიმპტომური პროცედურები, დიალიზი არ ზრდის სილდენაფილის კლირენსს, ვინაიდან ეს უკანასკნელი აქტიურად უკავშირდება პლაზმის ცილებს და არ გამოიყოფა შარდთან ერთად.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– სილდენაფილის მეტაბოლიზმი ძირთადად ხორციელდება ციტოქრომ P450-ის3A4 (ძირითადი გზა) და 2C9 (მეორადი გზა) იზოფორმების ზეგავლენით. ამდენად, ამ ფერმენტების ინჰიბიტორები ამცირებენ სილდენაფილის კლირენსს. სილდენაფილის კლირენსი ქვეითდება CYP3A4-ის ინჰიბიტორებთან (კეტოკონაზოლი, ერითრომიცინი, დიცემეტიდინი) ერთდროული დანიშვნისას მიუხედავად იმისა, რომ CYP3A4-ის ინჰიბიტორებთან ერთდროული დანიშვნისას არა აქვს ადგილი გვერდითი ეფექტების გამოვლენის სიხშირის ზრდას სილდენაფილის საწყისი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 25 მგ-ს.
– ანტაციდების ერთჯერადი მიღება (მაგნიუმის ჰიდროქსიდი, ალუმინის ჰიდროქსიდი) არ ახდენს გავლენას სილდენაფილის ბიოშეღწევადობაზე.
– CYP2C9 ინჰიბიტორები (ტოლბუტამიდი, ვარფარინი, სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები), თიაზიდები და მათი მსგავსი შარდმდენები, მარყუჟზე მოქმედი და კალიუმის შემანარჩუნებლი დიურეზული საშუალებები, აგფ ინჰიბიტორები, კალციუმის ანტაგონისტები, ბეტა-ადრენობლოკატორები და ცყპ450 მეტაბოლიზმის ინდუქტორები (რიფამპიცინი, ბარბიტურატები) არ ახდენენ გავლენას სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკაზე.
– რეკომენდებულ დოზებში სილდენაფილის გამოყენებისას მონაცემები მისი ურთიერთქმედების შესახებ ფოსფოდიესთერაზას არასპეციფიკურ ინჰიბიტორებთან, როგორიცაა თეოფილინი და დიპირიდამოლი არ მოიპოვება.
– სილდენაფილი (50 მგ) არ იწვევს აცეტილსალიცილის მჟავით (150 მგ) გამოწვეული სისხლის შედედების დროის დამატებით გახანგრძლივებას.
– შემდეგი ჯგუფების პრეპარატების გამოყენება: დიურეზული საშუალებები, ბეტა-ადრენობლოკატორები. აგფ ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები, პერიფერიული ან ცენტრალური მოქმედების ანტიჰიპრეტენზიული პრეპარატები, ადრენობლოკატორები და კალციუმის არხების ბლოკატორები არ იწვევენ პრეპარატის გვერდითი ეფექტების პროფილის შეცვლას.
– NO/ ცგმფ-ს ცვლაზე ზემოქმედების გამო სილდენაფილი აძლიერებს ნიტრატების ჰიპოტენზიურ ეფექტს, რის გამოც წინააღმდეგნაჩვენებია მისი აზოტის ოქსიდის დონატორებთან – ამილნიტრიტთან და ნიტრატებთან ნებისმიერი ფორმით ერთდროული დანიშვნა.
შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არ აუმეტეს 300C ტემპერატურაზე, ნესტისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.
