ფარმაკოლოგიური თვისებები
ჰიპოტენზიური საშუალება, ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების არაპეპტიდური ბლოკატორი. გამოირჩევა მაღალი არჩევითობითა და აფინიტეტით AT1 ტიპის რეცეპტორების მიმართ, რომელთა მონაწილეობითაც ხორციელდება ანგიოტენზინ II ძირითადი ეფექტები.
აღნიშნული რეცეპტორების ბლოკადის პირობებში გამორიცხულია სისხლძარღვებზე ანგიოტენზინ II-ის შემავიწროვებელი მოქმედება ან მისი განვითარების შესაძლებლობა, თირკმელზედა ჯირკვლიდან ალდოსტერონის გაძლიერებული სეკრეცია ანგიოტენზინის გავლენით და ანგიოტენზინ I-ის ზოგიერთ სხვა ეფექტიც. ლოსარტანისათვის გახანგრძლივებული მოქმედება დამახასიათებელია (24 სთ და მეტი), რაც მისი აქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნითაა განპირობებული.
ჩვენებები
- არტერიული ჰიპერტენზია.
დოზირების რჟეიმი
შიგნით მისაღები საშუალო დოზა 50 მგ დღეღამეში 1-ჯერ. საჭიროების მიხედვით დოზა შეიძლება 25 მგ-მდე შემცირდეს ან 100 მგ-მდე გაიზარდოს დღეღამეში; უკანასკნელ შემთხვევაში დოზა შეიძლება 2 მიღებაზე განაწილდეს.
გვერდითი მოვლენები
მოსალოდნელი თავბრუ, თავის ტკივილი, ზედა სასუნთქი გზების ინფექცია, იშვითად – ზურგის ტკივილი, ფაღარათი, ცხვირში შეგუბება, დაღლილობა, მშრალი ხველება, სპაზმები და ტკივილი კუნთებში, ალერგიული რეაქციები; იშვიათად – სისხლში ღვიძლის ტრანსამინაზების, ბილირუბინის, კალიუმის დონეების მატება.
უკუჩვენებები
* ორსულობა, ლაქტაცია (ძუძუთი კვება);
* ჭარბი მგრძნობელობა ლოსარტანისადმი.
განსაკუთრებული მითითებები
ლოსარტანის გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ მკურნალობისაგან მოსალოდნელი დადებითი შედეგისა და სარისკო გვერდითი მოვლენების დაპირისპირების საფუძველზე შემდეგი პათოლოგიური მდგომარეობების პირობებში:
♦ თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ან მძიმე დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციური მოშლილობა.
♦ სითხისა და/ან ნატრიუმის დეფიციტის შემთხვევაში მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის კორექცია, ან მკურნალობის დაწყება შემცირებული დოზით.
♦ ლოსარტანისა და სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების ერთდროული მიღების შემთხვევაში ჰიპოტენზიური მოქმედების ურთიერთგაძლიერება მოხდება.
♦ განსაკუთრებული ყურადღებაა საჭირო დიურეტიკებთან კომბინაციის შემთხვევაში, ვინაიდან მკვეთრად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიაა მოსალოდნელი. ასეთ ვითარებაში ლოსარტანის საწყისი დოზა უნდა შემცირდეს.
♦ აასს-ებმა, განსაკუთრებით ინდომეტაცინმა შესაძლებელია ლოსარტანის ჰიპოტენზიური მოქმედება დააქვეითოს.
♦ კალიუმის პრეპარატებთან, კალიუმდამზოგველ დიურეტიკებთან, ციკლოსპორინთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში მოსალოდნელია ჰიპერკალიემია; თუ აღნიშნული პრეპარატების დანიშვნა აუცილებელია, სისხლში კალიუმის დონის სისტემატური განსაზღვრაა რეკომენდებული.
