საერთაშორისო დასახელება:
CEFTRIAXONE
მწარმოებელი: MEPHA-PHARMA, შვეიცარია
მოქმედი ნივთიერება: ცეფტრიაქსონი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
III თაობის ცეფალოსპორინი. გახანგრძლივებული მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკი.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, გამხსნელთან (ლიდოკაინი 1% ამპულაში 3.5 მლ) კომპლექტში.
1 ფლ.
ცეფტრიაქსონის დინატრიუმის მარილი …………1000 მგ
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ცეფტრიაქსონის ბაქტერიციდული აქტივობა განპირობებულია მიკრობის უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. in vitro ცეფტრიაქსონი აქტიურია მთელი რიგი გრამუარყოფითი და გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ, გამოირჩევა მაღალი გამძლეობით β-ლაქტამაზების მიმართ, როგორიცაა პენიცილინაზები და ასევე ცეფალოსპორინაზები.
ფარმაკოკინეტიკა:
პრეპარატს ახასიათებს 100% ბიოშეღწევადობა კუნთებში შეყვანისას. პარენტერული გამოყენებისას პრეპარატი სწრაფად აღწევს ქსოვილებში, სადაც მისი ბაქტერიციდული კონცენტრაცია შენარჩუნებულია 24 საათის განმავლობაში.
ცეფტრიაქსონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8 საათს. მოზრდილებში პრეპარატის 50%-60% განიცდის ელიმინაციას შარდით, ხოლო 40-50% – ნაღველით. ნაწლავების ფლორა გარდაქმნის ცეფტრიაქსონს არააქტიურ მეტაბოლიტებად. ახალშობილ ბავშვებში მიღებული დოზის 70% გამოიყოფა თირკმელებით.
ჩვენებები:
- სეფსისი;
- მენინგიტი;
- მუცლის ღრუს ინფექციები (პერიტონიტი, ნაღვლის ბუშტის და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციები);
- ძვლების, სახსრების, რბილი ქსოვილების და ჭრილობების ინფექციები;
- თირკმელების და შარდ-სასქესო ორგანოების ინფექციები;
- სასუნთქი გზების ინფექციები;
- პოსტოპერაციული ინფექციები.
მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებში და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში -1-2 გ ერთხელ დღეში. მძიმე ინფექციის შემთხვევაში დღეღამის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4 გ-მდე.
ახალშობილებში, ჩვილ ბავშვებში და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში: ახალშობილები 2 კვირამდე – 20-50 მგ/ კგ წონაზე დღეღამის ერთჯერადი დოზა.
ბავშვებში 3 კვირიდან 12 წლამდე – 20-80 მგ/კგ წონაზე დღეღამის ერთჯერადი დოზა.
ხანდაზმულებში – მოზრდილის ჩვეულებრივი დოზა.
მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე, ცეფტრიაქსონით მკურნალობა გრძელდება დაავადების დამახასიათებელი სიმპტომების გაქრობის შემდეგ 48-72 საათში.
– ექსპერიმენტში მრავალი გრამუარყოფითი ბაქტერიის მიმართ აღმოჩენილი სინერგიზმი ამინოგლიკოზიდებსა და ცეფტრიაქსონის მოქმედებას შორის. ეს უნდა გავითვალისწინოთ ძლიერი ინფექციის დროს, რომელიც გამოწვეულია Pseudomonas aeruginosa-თი. ეს ორი პრეპარატი გამოიყენება ცალკეული რეკომენდებული დოზებით.
სპეციალური ინსტრუქცია დოზირების შესახებ:
მენინგიტი: ბაქტერიული მენინგიტის დროს ჩვილებში და ბავშვებში ერთჯერადი დღეღამური დოზა შეადგენს 100 მგ/კგ. მიკროორგანიზმის იდენტიფიკაციის შემდეგ შეიძლება დოზის შემცირება.
გონორეა: გონორეის სამკურნალოდ რეკომენდებულია 250 მგ ცეფტრიაქსონის 1 ინექცია კუნთებში.
პოსტოპერაციული ინფექციების პროფილაქტიკისთვის რეკომენდებულია ცეფტრიაქსონის 1-2 გ ერთჯერადად 30-90 წუთით ადრე ოპერაციამდე კოლორექტალური ჩარევისას რეკომენდებულია ცეფტრიაქსონისა და 5-ნიტროიმიდაზოლის პარალელური გამოყენება.
თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა: ავადმყოფებში თირკმელების უკმარისობით საჭიროა ცეფტრიაქსონის დოზის კორექცია კრეატინინის მაჩვენებლების მიხედვით.
– ღვიძლის და თირკმელების უკმარისობის დროს ცეფტრიაქსონის კონცენტრაცია პლაზმაში მოწმდება რეგულარულად. ავადმყოფები, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, საჭიროებენ პრეპარატის დამატებით დოზის კორეგირებას ჰემოდიალიზის შემდეგ. ასეთ ავადმყოფებში ცეფტრიაქსონის კონცენტრაცია სისხლის შრატში მუდმივად უნდა შემოწმდეს, რადგანაც პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი იცვლება.
კუნთებში ინექცია: 1 გ ცეფტრიაქსონი იხსნება 3.5 მლ 1% ლიდოკაინის ხსნარში. ინექცია კეთდება ღრმად დუნდულოში. შეიძლება მხოლოდ 1გ პრეპარატის შეყვანა თითოეულ დუნდულოში. ლიდოკაინის ხსნარი არ გამოიყენება ინტრავენური ინექციისთვის.
ინტრავენური ინექცია: ცეფტრიაქსონის 1 გ იხსნება 10 მლ საინექციო წყალში. ინექცია ვენაში კეთდება ძალიან ნელა, 2-4 წუთის განმავლობაში.
გვერდითი მოვლენები:
სისტემური გვერდითი მოვლენები:
ცვლილებები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება სტომატიტი, გლოსიტი.
ჰემატოლოგიური ცვლილებები: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, თრომბოციტოპენია.
რეაქცია კანის მხრივ: ეგზანთემა, ალერგიული დერმატიტი, ურტიკარია, ანგიონევროზული შეშუპება, პოლიმორფული ერითემა.
სხვა იშვიათი გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, ნაღვლის ბუშტის გაღიზიანება, ოლიგურია, სისხლში კრეატინინის დონის გაზრდა, შემცივნება, ანაფილაქსიური და ანაფილაქტოიდური რეაქციები.
– არსებობს მონაცემები ისეთ იშვიათ გვერდით მოვლენებზე, როგორიცაა: ფსევდომემბრანული კოლიტი და პროთრომბინული ინდექსის გაზრდა.
ადგილობრივი გვერდითი მოვლენები: ფლებიტი, მისი თავიდან აცილება შეიძლება ინექციის დროის გახანგრძლივებით.
უკუჩვენებები:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;
* ორსულობის I ტრიმესტრი.
ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის II და III ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში ინიშნება მხოლოდ სარგებლიანობისა და პოტენციური რისკის განსაზღვრის შემდეგ.
განსაკუთრებული მითითებები:
* ცეფტრიაქსონით მკურნალობისას არ არის გამორიცხული ანაფილაქსიური შოკის განვითარება, რომლის დროსაც საჭიროა შეყვანილი იქნას ინტრავენურად ადრენალინი და შემდეგ გლუკოკორტიკოიდი.
* იშვიათად, ნაღვლის ბუშტის სონოგრამაზე აღინიშნება ცვლილებები, რომლებიც მოწმობენ ნაღვლის ბუშტის გაღიზიანებას. ეს მდგომარეობა ცვალებადია და ქრება ცეფტრიაქსონის დოზის შემცირების, ან მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. ამ შემთხვევაში ნაჩვენებია არაოპერაციული სიმპტომური მკურნალობა.
* In vitro კვლევის შედეგებმა დაადასტურა, რომ ცეფტრიაქსონს, როგორც სხვა ცეფალოსპორინებს, შეუძლია ბილირუბინის გამონთავისუფლება სისხლის შრატის ალბუმინებისაგან, ამიტომ ჰიპერბილირუბინემიით შეპყრობილ დღენაკლულ ახალშობილებში პრეპარატის დანიშვნისას სიფრთხილეა საჭირო. სიფრთხილეა საჭირო თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევისას.
* ცეფტრიაქსონით ხანგრძლივი მკურნალობისას საჭიროა სისხლის ანალიზის რეგულარული მონიტორინგი.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
– ცეფტრიაქსონისა და მარყუჟოვანი დიურეზული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო. არ მოიპოვება მონაცემები იმაზე, რომ პრეპარატი აძლიერებს ამინოგლიკოზიდების ტოქსიკურ ზემოქმედებას თირკმელებზე.
– ცეფტრიაქსონის გამოყენებისას არ აღინიშნება დისულფირამის მსგავსი ეფექტები.
– ცეფტრიაქსონი არ შეიცავს N-მეთილტიოთრიაზოლოლს, რომელიც იწვევს ეთანოლის აუტანლობას და სისხლდენას, რომლებიც აღინიშნება სხვა ცეფალოსპორინებით მკურნალობისას.
– პრობენეციდი არ მოქმედებს ცეფტრიაქსონის გამოყოფაზე. არ შეიძლება ცეფტრიაქსონის ხსნარის შერევა ან შეყვანა ერთდროულად სხვა ხსნარებთან ან ანტიმიკრობულ საშუალებებთან.
შენახვის პირობები:
პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.
