საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL

მწარმოებელი: MERCK SHARP & DOHME, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორი, ჰიპოტენზიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 და 100 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი ……      5 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი ….      10 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი ……     20 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენალაპრილის მალეატი წარმოადგენს მალეინის მჟავის და ენალაპრილის (L ალანინის და L პროლინის წარმოებული) მარილს. ფარმაკოლოგიურად აქტიურია ენალაპრილის მეტაბოლიტი ენალაპრილატი, რომელიც თრგუნავს ანგიოტენზინგარდამქნელ ფერმენტს (აგფ). ამის შედეგად ითრგუნება ანგიოტენზინ I-ის გარდაქმნა ანგიოტენზინ-II-ში, რომელიც წარმოადგენს ძლიერ პრესორულ აგენტს, ხელს უწყობს ალდოსტერონის სეკრეციას, ორგანიზმში ნატრიუმისა და წყლის შეკავებას, სისხლძარღვთა პერიფერიული წინააღმდეგობის გაზრდას და არტერიული წნევის მომატებას. რენიტეკი ამცირებს სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას, გულზე პრე- და პოსტ დატვირთვას და აქვეითებს სისტემურ წნევას.

რენიტეკის ეფექტურობის დასადგენად მულტიცენტრული, პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში მონაწილეობდა 6797 პაციენტი, აქედან 2569 II-III ხარისხის გულის უკმარისობით და 4228 მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციით. რენიტეკი ამცირებდა მიოკარდიუმის ინფარქტის სიხშირეს და ჰოსპიტალიზაციას არასტაბილური სტენოკარდიის გამო.

პრეპარატი ასევე აფერხებდა გულის უკმარისობის პროგრესირებას და ამცირებდა მასთან დაკავშირებულ ჰოსპიტალიზაციის შემთხვევებს. რენიტეკის გამოყენება გულის უკმარისობის სამკურნალო ტრადიციულ საშუალებებთან ერთად აქვეითებდა საერთო სიკვდილიანობას, ჰოსპიტალიზაციის სიხშირეს და აუმჯობესებდა პაციენტთა მდგომარეობას.

გულის მძიმე უკმარისობით დაავადებული 253 პაციენტის მდგომარეობა აღნიშნულ კვლევებში საგრძნობლად გაუმჯობესდა და შემცირდა სიკვდილიანობა.

ფარმაკოკინეტიკა:

ენალაპრილი სწრაფად შეიწოვება და ჰიდროლიზდება ენალაპრილატად. საკვების მიღება არ მოქმედებს მის აბსორბციაზე.

ჩვენებები:

  • ესენციური არტერიული ჰიპერტენზია (მსუბუქი, ზომიერი, მძიმე ფორმები);
  • რენოვასკულური ჰიპერტენზია;
  • გულის უკმარისობის ყველა ფუნქციური ჯგუფი. გულის უკმარისობის დროს პრეპარატი ინიშნება მისი პროგრესირების შესაჩერებლად, ჰოსპიტალიზაციის შესამცირებლად და მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად.

მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის დროს, როდესაც კლინიკურად არ არის გამოხატული გულის უკმარისობის სიმპტომები, რენიტეკი გამოიყენება გულის უკმარისობის განვითარების პრევენციის მიზნით, ჰოსპიტალიზაცის შესამცირებლად, ასევე კორონარული იშემიის პროფილაქტიკისთვის, მიოკარდიუმის ინფარქტის სიხშირის და არასტაბილური სტენოკრადიის გამო ჰოსპიტალიზაციის შესამცირებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

რენიტეკი გამოიყენება როგორც მონოთერაპიის სახით, ასევე სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში.

მისი მიღება საკვების მიღებასთან არ არის დაკავშირებული. არტერიული ჰიპერტონიის დროს საწყისი დოზა 10-20 მგ დღეში ერთხელ. მსუბუქი ხარისხის ჰიპერტონიის დროს 10 მგ, ხოლო მძიმე ფორმის ჰიპერტონიისას კი 20 მგ. პრეპარატის დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად. მაქსიმალური დღიური დოზაა 40 მგ.

რენოვასკულური ჰიპერტონიით დაავადებულებში საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს, რომელსაც ზრდიან საჭიროების მიხედვით. ჩვეულებრივ ეფექტურ დოზას წარმოადგენს 20 მგ, ხოლო მაქსიმალური დღიური დოზა უტოლდება 40 მგ-ს.

ჰიპოტენზიის შესაძლო განვითარების გამო საჭიროა პაციენტს მოეხსნას შარდმდენები რენიტეკის დანიშვნამდე 2-3 დღით ადრე, ან მკურნალობა დაწყებული იქნას 5 მგ დოზით მისი შემდგომი გაზრდით.

გულის ქრონიკული უკმარისობის და მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის დროს რეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება დოზით 2.5 მგ, რომელიც თანდათან შეიძლება გაიზარდოს 20 მგ-მდე. დოზის შერჩევა შეიძლება გაგრძელდეს 2-4 კვირის განმავლობაში.

თირკმლების უკმარისობის შემთხვევაში დოზა უნდა შემცირდეს ან გაიზარდოს ინტერვალი მიღებებს შორის. როდესაც კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 80-30 მლ/წთ 2.5-5 მგ, კრეატინინის კლირენსისას 30-10 მლ/წთ 2.5-5 მგ დღეში, ხოლო 10 მლ/წთ ნაკლები კრეატინინის კლირენსის დროს იგი უტოლდება 2.5 მგ დიალიზის დღეს.

გვერდითი მოვლენები:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: პაციენტთა 2%-ზე ნაკლებს აღენიშნება ჰიპოტენზია, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, იშვიათად ტკივილი გულის არეში, არითმია, გულისცემის გახშირება, სტენოკარდია; შესაძლებელია მიოკარდიუმის ინფარქტის და ინსულტის განვითარება.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ასთენია, იშვიათად დეპრესია, ცნობიერების დაბინდვა, უძილობა, მხედველობის დაბინდვა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, იშვიათად პანკრეატიტი, ჰეპატიტი, დისპეფსია, სტომატიტი, ტრანსამინაზების აქტივობის და ბილირუბინის დონის მომატება სისხლში. ყველა აღნიშნული სიმპტომები პრეპარატის მოხსნისას ქრება.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ხველა, იშვიათად ინფილტრატი ფილტვებში, ბრონქოსპაზმი, რინორეა, დისფონია.

საშარდე სისტემის მხრივ: იშვიათად თირკმლების უკმარისობა, ოლიგურია, კრეატინინის და შარდოვანას მაჩვენებლების მომატება სისხლში.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, სახის, ენის, ტუჩების ანგიონევროზული შეშუპება, იშვიათად სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, დერმატიტი, ერითემა, პემფიგუსი. აღწერილია რთული სიმპტომოკომპლექსის განვითარება ცხელებით, ედს-ის მომატებით, სეროზიტით, ართრიტით, მიალგიით, ვასკულიტით.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი.

კანის მხრივ: ქავილი, ალოპეცია, სახის სიწითლე.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: შესაძლოა ჰიპერკალიემიის, ჰიპონატრიემიის განვითარება, ჰემატოკრიტის მაჩვენებლის შემცირება.

სხვა: გაძლიერებული ოფლდენა, იმპოტენცია, კრუნჩხვები, გლოსიტი.

პაციენტები კარგად იტანენ რენიტეკს. გვერდითი მოვლენები დროებითი და უმნიშვნელოა.

უკუჩვენებები:

  • ანამნეზში აგფ ინჰიბიტორების მიმართ ალერგიული რეაქცია;
  • მომატებული მგრძნობელობა ენალაპრილის მიმართ.
  • პროგრესირებადი აზოტემია თირკმლის არტერიის ორმხრივი, ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის დროს; აგრეთვე ბავშვთა ასაკი, ორსულობა და ლაქტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულებში რენიტეკი არ არის რეკომენდებული, ორსულობისას პრეპარატით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

ორსულობის II და III ტრიმესტრში პრეპარატის მიღება ნაყოფის დაავადებას ან სიკვდილს იწვევს. კერძოდ, ვითარდება ჰიპოტენზია, თირკმლების უკმარისობა, ჰიპერკალიემია, თავის ქალას ჰიპოპლაზია; აგრეთვე ოლიგოჰიდრამნიონი, რომელიც თავის ქალას დეფორმაციას, ფილტვების ჰიპოპლაზიას და კიდურების კონტრაქტურას იწვევს.

აღნიშნული მოვლენები არ ვითარდება რენიტეკის ორსულობის I ტრიმესტრში დანიშვნისას. ორსულობის დოს პრეპარატის გამოყენების აუცილებობის შემთხვევაში საჭიროა პერიოდული ულტრაბგერითი გამოკვლევა ოლიგოჰიდრამნიონის გამოსავლენად.

ახალშობილები, რომელთა დედებიც ღებულობდნენ რენიტეკს, საჭიროებენ მეთვალყურეობას ოლიგურიის, ჰიპერკალიემიის და ჰიპოტენზიის გამო. ენალაპრილი აღწევს პლაცენტაში. მისი გამოდევნა ორგანიზმიდან შეიძლება პერიტონიული დიალიზით.

რენიტეკი გადადის დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში არ არის მიზანშეწონილი მისი  გამოყენება.

განსაკუთრებული მითითებები:

კლინიკური კვლევით დადასტურებულ იქნა სიცოცხლის ხანგრძლივობის ზრდა რენიტეკით მკურნალობისას. მკურნალობის პერიოდში საჭიროა სისტემატურად არტერიული წნევის და თირკმლების ფუნქციის კონტროლი. მკურნალობის დასაწყისში ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს მკურნალობის წინააღმდეგჩვენებას. სიმპტომური ჰიპოტენზია ხშირად ვითარდება შარდმდენების მიღებით გამოწვეული ჰიპოვოლემიის, დიარეის ან ღებინების ფონზე.

სიმპტომური ჰიპოტენზია უვითარდებათ გულის მძიმე უკმარისობით დაავადებულებს შარდმდენების მიღების, ჰიპონატრიემიის და თირკმლების უკმასისობის გამო. ასეთი პაციენტები განსაკუთრებულ ყურადღებას საჭიროებენ პრეპარატის დოზის შეცვლისას. ასევე სიფრთხილეა საჭირო გულის იშემიური დაავადების და თავის ტვინის სისხლძარღვების პათოლოგიის დროს, ვინაიდან ჰიპოტენზიამ შეიძლება გამოიწვიოს ინფარქტი და ინსულტი. ჰიპოტენზიის დროს პაციენტი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში და საჭიროების შემთხვევაში გადაესხას ფიზიოლოგიური ხსნარი.

ნორმალური და დაბალი არტერიული წნევით მიმდინარე გულის უკმარისობისას პრეპარატის დოზა უნდა შემცირდეს.

ზოგ შემთხვევაში ჰიპოტენზია აუარესებს თირკმლების ფუნქციას, იშვიათად ვითარდება თირკმლების შექცევადი მწვავე უკმარისობა. ზოგიერთ პაციენტში თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზით, აღინიშნება კრეატინინის და შარდოვანას მომატება სისხლში. მკურნალობის შეწყვეტისას აღნიშნული მაჩვენებლები უბრუნდება ნორმას.

ცალკეულ შემთხვევაში პაციენტებში, მკურნალობამდე თირკმლების ნორმალური ფუნქციით, რენიტეკის და დიურეზული საშუალებების ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს სისხლის შრატში კრეატინინის და შარდოვანას უმნიშვნელო მომატებას, რის გამოც ამ დროს რეკომენდეულია დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა.

აგფ ინჰიბიტორების გამოყენება იშვიათად იწვევს სახის, ტუჩების, ენის კიდურების ანგიონევროზულ შეშუპებას. მათი განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

ამ დროს ინიშნება ანტიჰისტამინური საშუალებები, ხოლო სასუნთქი გზების ობტურაციის შემთხვევაში გამოიყენება ინტრავენურად ადრენალინი.

ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება ზრდის მისი კვლავ განვითარების რისკს რენიტეკით მკურნალობის დროს.

იშვიათად რენიტეკით მკურნალობის პერიოდში ჰიპოსენსიბილიზაცია იწვევს ანაფილაქსიურ რეაქციას, რის გამოც სასურველია ჰიპოსენსიბილიზაციამდე რამდენიმე დღით ადრე რენიტეკის დროებით მოხსნა.

დიალიზზე (პოლიაკრილონიტროლის მემბრანების გამოყენებით) მყოფ პაციენტებს, რომლებიც რენიტეკს ღებულობენ, შესაძლოა განუვითარდეთ ანაფილაქსია, რის გამოც ამ ტიპის მემბრანების გამოყენება დიალიზის დროს არ არის რეკომენდებული.

ქირურგიული ოპერაციების დროს განვითარებული ჰიპოტენზია კორეგირდება ცირკულაციაში მყოფი სისხლის მოცულობის გაზრდით.

რენიტეკით მკურნალობის დროს საჭიროა სისხლში კალიუმის დონის კონტროლი, ჰიპერკალიემიის თავიდან ასაცილებლად.

ბავშვებში პრეპარატის ეფექტურობა არ არის შესწავლილი.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: არტერიული ჰიპოტენზია წამლის მიღებიდან დაახლოებით 6 საათში, სტუპოროზული მდგომარეობა.

მკურნალობა: ინტრავენურად იზოტონური ხსნარის ინფუზია, კუჭის ამორეცხვა. თუ პრეპარატი ახალი მიღებულია ორგანიზმიდან ენალაპრილის გამოდევნა ხდება ჰემოდიალიზის საშუალებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

რენიტეკისა და სხვა ჰიპოტენზიური საუშალებებთან კომბინაციის დროს მისი ჰიპოტენზიური ეფექტი ძლიერდება; რენიტეკით მონოთერაპიის დროს კალიუმის დონე სისხლში საშუალოდ 0.2 მეკვ/ლ აღწევს. დიურეზული საშუალებების მიღება ამცირებს რენიტეკით გამოწვეული ჰიპერკალიემიას.

რენიტეკის და კალიუმის პრეპარატების ერთდროული მიღება მნიშვნელოვნად ზრდის კალიუმის დონეს სისხლში, რის გამოც ამგვარი მკურნალობის დროს საჭიროა კალიუმის დონის კონტროლი.

რენიტეკით მკურნალობისას, შესაძლოა ლითიუმის კლირენსის დაქვეითება, რაც მოითხოვს მის რეგულარულ განსაზღვრას სისხლში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 20-250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  3 წელი.

Facebook კომენტარები