გლინსკი-სიმონდსის
სინდრომი

გლინსკი-სიმონდსის სინდრომი (სინონიმები: ჰიპოფიზური კახექსია,  შიჰენის სინდრომი, სიმონდსის დაავადება, სიმონდს-შიქენის სინდრომი) სხვადასხვა ეტიოლოგიის პათოლოგიაა (ტრავმა, სიმსივნე, სისხლძარღვოვანი პათოლოგია, ნეიროინფექცია). ვლინდება ჰიპოთალამუსის ბირთვის დაზიანებით და ჰიპოფიზის წინა წილის მიერ ტროპული ჰორმონების გამომუშავების დარღვევით. ახასიათებს პოლიგლანდულარული უკმარისობა, კერძოდ, სასქესო, ფარისებრი და თირკმელზედა ჯირკვლის ჰორმონების დეფიციტი. სიმპტომებიდან აღსანიშნავია: პროგრესული ხასიათის გამოფიტვა, სიფითრე, კანისა და მისი დანამატების ატროფია, გარეთა და შიგნითა სასქესო ორგანოების ატროფია, ამენორეა, საშვილოსნოს ჰიპოპლაზია, ფრიგიდულობა, ჰიპო- და აგალაქტია, წარბებისა და წამწამების ცვენა, იღლიებში და ბოქვენზე თმის ცვენა, ფარისებრი ჯირკვლის ატროფია, სპონტანური ჰიპოგლიკემია, ძირითადი ცვლის, სხეულის ტემპერატურისა და არტერიული წნევის დაქვეითება, ანემია, ბრადიკარდია, აპათია, ჰიპოდინამია, გულის წასვლისადმი მიდრეკილება, გამოხატული ასთენიური და ასთენოდეპრესიული სინდრომები, ფსიქიკური სისუსტე. საყურადღებოა, რომ ამ ფონზე ვითარდება ნაადრევი დაბერება.
გლინსკი-სიმონდსის სინდრომის დროს შესაძლოა განვითარდეს ჰიპოქრომული ანემია, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპოგლიკემია, ჰიპოქოლესტერინემია, სისხლის პლაზმაში დაქვეითდეს კორტიზოლისა და თირეოტროპული ჰორმონის, ხოლო სადღეღამისო შარდში -17-ოქსიკორტიკოსტეროიდის და 17-კეტოსტეროიდის დონე.
ავადდებიან ქალები მშობიარობის შემდეგ, პროგნოზი მძიმეა -ავადმყოფთა უმეტესობა იღუპება თანმხლები დაავადებით. მოსალოდნელია სისხლჩაქცევა ჰიპოფიზში გამორიცხული არ არის სიმსივნის განვითარება.

გლორ-ფისკის სინდრომი

გლორ-ფისკის სინდრომი ვითარდება მარცხენა თირკმელზე გადიდებული ელენთის ზეწოლის დროს. ახასიათებს ზეწოლის შეგრძნება მუცლის მარცხენა მხარეს. ისინჯება გადიდებული ელენთა და დისპოზიციური (ადგილნაცვალი) თირკმელი. შარდი არ იცვლება.

გლუკაგონომიის
სინდრომი

გლუკაგონომიის სინდრომი (ნეკროზული მიგრირებადი ერითემა) იშვიათი კლინიკური მდგომარეობაა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია გამონაყარის გაჩენა კანზე. ვითარდება კუჭუკანა ჯირკვლის ალფა უჯრედების სიმსივნის (გლუკაგონომის) დროს. ავადდებიან 19-დან 73 წლამდე ასაკის ადამიანები; დაავადებულთა 85 პროცენტი 45 წელს გადაცილებული ქალია.
გლუკაგონომიის სინდრომის ყველაზე ხშირი და ადრეული გამოვლინებაა კანის დაზიანება. არცთუ იშვიათად ის წინ უძღვის პანკრეასის სიმსივნის ნიშნებს. ზოგადი სიმპტომებიდან აღსანიშნავია: წონის კლება (10-დან 25 კგ-მდე და მეტით), სისუსტე, უმადობა, ანემია, გლოსიტი, შაქრიანი დიაბეტი და კანზე გამონაყარი. გამონაყარი ჩნდება სხვადასხვა ადგილას, ჩვეულებრივ, ერთბაშად ვრცელ უბანზე, მაგრამ ყველაზე მეტად ზიანდება მუცლის ქვედა არე, თეძოები, შორისის არე და დუნდულები. კანთან ერთად ხშირად ზიანდება ტუჩები, პირისა და საშოს ლორწოვანი გარსი. თავდაპირველად ჩნდება ერითემული ლაქები, რომლებიც ბუშტუკებში გადადის. ბუშტუკების ადგილას მალევე წარმოიქმნება ქერქი, ხოლო ის ადგილები, სადაც კანი ხახუნს განიცდის, სველია. გამონაყარი ცენტრში ნეკროზს განიცდის და უჩნდება წითელი ფერის რგოლისებური ქერქი (ამის გამო ამ გამონაყარს ნეკროლიზურ ერითემას უწოდებენ). დამახასიათებელია რამდენიმე კერის გაერთიანება და კანის ჰიპერპიგმენტაცია.
ნეკროლიზური მიგრირებადი ერითემის კლინიკა მრავალფეროვანია: ერთმანეთის გვერდიგვერდ ვლინდება ჰიპერპიგმენტაცია, ერითემული ლაქები, ბუშტუკები და ქერქი. დამახასიათებელია ახალ-ახალი გამონაყარის გაჩენა. შეინიშნება ფრჩხილების დისტროფია, თმის დიფუზური დაზიანება, დაავადებულთა მესამედს აღენიშნება სტომატიტი ან გლოსიტი.
გლუკაგონომიის სინდრომის დროს გამონაყარი ხშირად იღებს ატიპური ფსორიაზული გამონაყარის სახეს, მოედება ქვედა კიდურებს, მუცელს, დუნდულებს, პერიანალურ არეს.
პროგნოზი არაკეთილსაიმედოა, მაგრამ სინდრომი ნელა პროგრესირებს. დროული ოპერაციული მკურნალობა პროგნოზს რამდენადმე აუმჯობესებს.
მკურნალობა გულისხმობს სიმსივნის ამოკვეთას და ქიმიოთერაპიას. გარეგანად კი იხმარება კორტიკოსტეროიდული მალამოები.

გოდფრიდ-პრიკ-კაროლ-პრაკენის
სინდრომი

გოდფრიდ-პრიკ-კაროლ-პრაკენის სინდრომი ნეიროფიბრომატოზისაა და გულის თანდაყოლილი მანკის მემკვიდრეობით განპირობებული შერწყმაა. შესაძლოა, ერთვოდეს ოლიგოფრენია, კიფოსკოლიოზი, ტვინის ანომალიები და საკვერცხეების სიმსივნე.

გოვერსის სინდრომი

გოვერსის სინდრომის დროს ვითარდება ვაზოვაგუსური კრიზი. ამ დროს ფერდქვეშა მიდამოში ერთბაშად აღმოცენდება ტკივილის შეტევა, რომელსაც თან სდევს პულსის გაიშვიათება, არტერიული წნევის დაცემა, სუნთქვის გაძნელება, სიფითრე, ცივი ოფლი და სიკვდილის შიში. სავარაუდოდ, შეტევა განპირობებულია ცდომილი ნერვის ტოტების მოულოდნელი გაღიზიანებით კაროტიდული სინუსის მიდამოში.

გოვერს-პატონ-კენედის
სინდრომი

გოვერს-პატონ-კენედის სინდრომის (სინონიმები: კენედის სინდრომი, ფოსტერ-კენედის სინდრომი) დროს ერთი თვალის მხედველობის ნერვის პირველადი ატროფია მეორე თვალის დვრილის შეგუბებას ერწყმის. აღინიშნება თავის ქალას შიგნით მიმდინარე პათოლოგიური პროცესების (სიმსივნე, არაქნოიდიტი, ანევრიზმა და სხვა) დროს, რადგან თავისქალასშიდა წნევის მომატება მხედველობის ნერვზე ცალმხრივ ზეწოლას იწვევს.

გოიერ-რეინოლდს-ბერკ-ჰოლდერის
სინდრომი

გოიერ-რეინოლდს-ბერკ-ჰოლდერის სინდრომი მემკვიდრეობით ანომალიათა კომპლექსია. ამ დროს აღინიშნება თირკმელების თანდაყოლილი პოლიკისტოზი, გლომერულონეფრიტი, სიყრუე, იქთიოზი, შარდში გამოხატულია ჰემატურია, პროტეინურია, ოქსიპროლინურია. ჰგავს ალპორტის სინდრომს, თუმცა მისგან განსხვავდება იქთიოზით, ჰიპეროქსიპროლინურიითა და დამემკვიდრების აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით.

გოლდბერგის სინდრომი
გოლდბერგის სინდრომი მემკვიდრეობით ანომალიათა კომპლექსია: ჯუჯა ტანის, გარგოლიზმის ნიშნები (იგივე აქონდროპლაზია -კიდურის ძვლების ზრდის თანდაყოლილი ჩამორჩენა სხეულის, კისრისა და თავის ნორმალური ზრდისას), გონებრივი ჩამორჩენილობა, თვალის რქოვანას შემღვრევა, თვალის ფსკერზე არსებული ყვითელი ხალის (ლაქის) მოწითალო ფერი, კანში ბეტა-გალაქტოზიდაზის დეფიციტი, მრავლობითი დიზოსტოზი და სმენის თანდათანობითი დაკარგვა.

გოლდბერგ-მაქსველის
სინდრომი

გოლდბერგ-მაქსველის სინდრომი (სინონიმები: გოლდბერგ-მორისის სინდრომი, მორისის სინდრომი) მემკვიდრეობითი მამრობითი ფსევდოჰერმაფროდიტიზმია. აღინიშნება მდედრობითი ფენოტიპი, პირველადი ამენორეა, სასქესო გათმიანების უქონლობა. გარეთა სასქესო ორგანოების განვითარება ქალურია, მოკლე და ბრმა ვაგინით, შიდა სასქესო ორგანოებისა -მამრობითი, სათესლე მილაკების ინფანტილური განვითარებით. სქესობრივი ქრომატინი მამრობითია.

გოლდბლატის სინდრომი

გოლდბლატის სინდრომისთვის დამახასიათებელია ვაზორენული ჰიპერტენზია თირკმლის ცალი ან ორმხრივი იშემიის გამო. ოპერაციული ჩარევის გარეშე მიმდინარეობა ავთვისებიანია.

გოლდენის სინდრომი

გოლდენის სინდრომი ანუ ტერმინალური ილეიტი კრონის დაავადების ნაირსახეობაა. აღინიშნება უპირატესად ბავშვებსა და ჭაბუკებში. დამახასიათებელია ნაწლავის კედლის შეშუპება, ლიმფოიდური აპარატის ჰიპერპლაზია და ლორწოვანი გარსის ფსევდოპოლიპოზური ცვლილებები.

გოლდენჰარის სინდრომი

გოლდენჰარის სინდრომის დროს კბილების განვითარების, ყურის ნიჟარებისა და სმენის მილის ანომალიები ერწყმის სახის ნახევრის ჰიპოპლაზიას,  დერმოიდულ კისტას ან კონიუნქტივის ლოპოდერმოიდს.

გოლტც-გორლინის
სინდრომი

გოლტც-გორლინის სინდრომი ოჯახური მემკვიდრეობითი ეგზომეზოდერმული პათოლოგიაა. ვლინდება კანის ჰიპერპიგმენტირებული, მკაფიოდ შემოფარგლული გათხელებული უბნებით, ფრჩხილების დისტროფიით, ჰიპოტრიქოზით (სქესსა და ასაკთან შეუსაბამო, არასაკმარისი თმიანობა), თვალის, ხორხის, გულის ჩონჩხის და სხვ. ანომალიებით. დამემკვიდრების ტიპი აუტოსომურ-დომინანტურია.

გოპალანის სინდრომი

გოპალანის სინდრომს (სინონიმები: ფეხის წვის შეგრძნების სინდრომი, ალიმენტური მელალგია (კიდურების ტკივილი)) ახასიათებს ტერფის მწველი ტკივილის შეტევების (ჩვეულებრივ, ღამით) შერწყმა აკროციანოზთან. გვხვდება შაქრიანი დიაბეტის, ქრონიკული ალკოჰოლიზმის, ღვიძლის დაავადების დროს. განპირობებული პანტოთენის მჟავას უკმარისობით.

გორდონის სინდრომი

გორდონის სინდრომი ეწოდება არტერიული ჰიპერტენზიის შერწყმას ჰიპერკალიემიასთან, პლაზმაში რკინისა და ალდოსტერონის კონცენტრაციის დაქვეითებასთან. განპირობებულია ქლორის იონების გადაჭარბებული რეაბსორბციით ჰენლეს მარყუჟის მსხვილ აღმავალ ტოტში.

გორლინის სინდრომი

გორლინის სინდრომი რთული ენდოკრინული კრისტოპათიაა. ახასიათებს ფარისებრი ჯირკვლის მედულარული კიბოს, ორმხრივი ფეოქრომოციტომის, ლორწოვანი გარსის მრავლობითი ნეირომატოზის მარზანოიდული სხეულის სტრუქტურისა და ნაწლავთა ფუნქციის დარღვევის შერწყმა. პათოლოგიის ეს ვარიანტი განიხილება ოჯახურ სნეულებად, რომლის დამემკვიდრება ხდება აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. აღწერილია სპონტანური განვითარებაც.

გორტონის აპროგერია ანუ
გოტრონის სინდრომი

გოტრონის სინდრომი მემკვიდრეობითი პათოლოგიაა. ახასიათებს კიდურის კანის თანდაყოლილი ატროფია, რომელიც ყველაზე მეტად გამოხატულია ხელის მტევნებსა და ტერფებზე და თანხვდება მათ ჰიპოპლაზიას. დამემკვიდრების ტიპი აუტოსომურ-რეცესიულია.

გოშეს სინდრომი

გოშეს სინდრომი გულისხმობს პნევმონომიკოზს, ფილტვების ასპერგილოზს. კლინიკური სურათით ჰგავს ფილტვების ტუბერკულოზს. აღინიშნება ძლიერი სისუსტე, მოთენთილობა, სუბფებრილური ტემპერატურა, ხველა, გულმკერდის მჩხვლეტი ტკივილი. გამომწვევია ასპერგილას ტიპის სოკო, რომელიც უხვად არის დაავადებულის ნახველში (წარმოადგენს სადიაგნოზო კრიტერიუმს).

გრაიბელის სინდრომი

გრაიბელის სინდრომი (სინონიმი: პრინცმეტალის სტენოკარდია) ანგიონევროზული მდგომარეობაა მასტენოზებელი კორონაროსკლეროზის დროს. ახასიათებს სტენოკარდიული შეტევები მოსვენებისას, არითმია და ოფლიანობა. შეტევისას ელექტროკარდიოგრაფა ავლენს სუბეპიკარდიულ კეროვან ცვლილებებს, რომლებიც შეტევის შემდეგ სრულ უკუქცევას განიცდის. ნიტროგლიცერინი ნაკლებეფექტურია, ასიდან დაახლოებით 20 შემთხვევაში გადადის ინფარქტში.

გრამის სინდრომი
გრამის სინდრომი გულისხმობს სიმსუქნის, მუხლის სახსრების მადეფორმირებელი ართროზის, კლიმაქსური კერატოდერმიისა და არტერიული ჰიპერტენზიის მემკვიდრეობით განპირობებულ შერწყმას. წარმოადგენს დერკუმის სინდრომის ვარიანტს.

გრანდენიგის სინდრომი
გრანდენიგის სინდრომის (სინონიმი: პირამიდის ძვლის მწვერვალის სინდრომი) დროს აღინიშნება განმზიდველი ნერვის პარეზი, ტკივილი თხემ-საფეთქლის არეში, რაც სამწვერა ნერვის დაზიანებაზე მიუთითებს, ასევე -მხედველობის გაორება და სიელმე. ვითარდება ჩირქოვანი ოტიტის ან საფეთქლის ძვლის პირამიდის სიმსივნის დროს.

გრაუჰანის სინდრომი

გრაუჰანის სინდრომის დროს შეინიშნება ერთდროულად რამდენიმე განვითარების ანომალია: ზემო ტუჩისა და რბილი სასის შეუხორცებლობა, პოლიდაქტილია (კიდურებზე ნორმალურზე მეტი რაოდენობის თითის განვითარება) და შარდსასქესო ორგანოების შეუხორცებლობა.

გრაჰამის სინდრომი

გრაჰამის სინდრომი (სინონიმები: შუა წილის სინდრომი, ბროკის სინდრომი) განპირობებულია შუა წილის ბრონქზე გადიდებული ლიმფური კვანძების ზეწოლით. მისი ნიშნებია: უქეიფობა, სისუსტე, ხველა, გულმკერდის ტკივილი და წონის კარგვა. აღინიშნება შუა წილის ბრონქის ან მისი ლატერალური სეგმენტის შევიწროება, ფილტვებში მეორეული ანთებითი მოვლენები, ზოგჯერ -ლიმფური კვანძების გაკირვა.

გრეგის სინდრომი

გრეგის სინდრომი, იგივე გრეგის ჰიპერტელორიზმი (რომელიმე წყვილ ორგანოს ან ანატომიურ წარმონაქმნს შორის მანძილის გაზრდა), თვალის მემკვიდრეობითი ოჯახური ანომალია. მისთვის დამახასიათებელია ფართოდ ჩამჯდარი თვალები, ცხვირის განიერი ზურგი, მიკროცეფალია და მცირე სიმაღლე, ზოგჯერ -შეერთებული კრიპტორქიზმი, თიაქრები, ყბისა და კბილების ანომალიები, ოლიგოფრენია, ეპილეფსია და სხვა.

გრენბლად-სტრანდბერგის
სინდრომი

გრენბლად-სტრანდბერგის სინდრომი (სინონიმები: გურენის სისტემური ელასტორექსისი, ელასტიკური ფსევდოქსანთომია, კანის ელასტომა, გენერალიზებული ელასტორექსისი) მემკვიდრეობითი პათოლოგიაა, რომელსაც ახასიათებს ელასტიკური ბოჭკოების წარმოქმნის დარღვევა და კანის, თვალისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაზიანება.

გრეფე-შეგრენის
სინდრომი

გრეფე-შეგრენის სინდრომი მემკვიდრეობითი პათოლოგიაა, რომელიც ვლინდება ოლიგოფრენიით, შიზოფრენიისებრი სინდრომით, ნათხემოვანი ატაქსიით, სიყრუით ან სმენის დაქვეითებით, პიგმენტური რეტინიტით, კატარაქტით, რაც ხშირად შერწყმულია ტანდაბლობასთან, მიკროცეფალიასთან, ტერფების დეფორმაციასა და ხერხემლის გამრუდებასთან. დამემკვიდრების ტიპი აუტოსომურ-რეცესიულია.

გრეჰემ-ლიტლის სინდრომი
გრეჰემ-ლიტლის სინდრომი (სინონიმები: ლიტლის ფოლიკულური დეკალვირებული ლიქენი, ლიტლ-ლასიურის სინდრომი, პიკარდი-ლასიურ-ლიტლის სინდრომი, ფელდმანის ბრტყელი ატროფიული ლიქენი) წითელი ფოლიკულური დეკალვირებული ლიქენია. ახასიათებს ფოლიკულური კერატოზული გამონაყარი და თავის არეში, იღლიისქვეშა ფოსოსა და ბოქვენზე ნაწიბუროვანი ალოპეციის შერწყმა. ეტიოლოგია დაუდგენელია.

გრიგ-მორელის სინდრომი
გრიგ-მორელის სინდრომი (სინონიმები: მორგანის სინდრომი, სტიუარტ-მორელის სინდრომი, მორგან-მორელი-სტიუარტის სინდრომი) მეტაბოლური და ნეიროენდოკრინული კრანიოპათიაა. ახასიათებს  თავის ქალას ანომალიებისა და ენდოკრინული დაავადების მემკვიდრეობითი შერწყმა. დამემკვიდრების ტიპი აუტოსომურ-დომინანტურია. ხშირად აღინიშნებათ ქალებს.
სინდრომისთვის დამახასიათებელია: შუბლის ძვლის შიგა ფირფიტის ჰიპეროსტოზი (ანთებითი პროცესით ან ახალწარმონაქმნის ჩაზრდის გამო ძვლის დიფუზიური დაავადება, ძვლოვანი ქსოვილის ჰიპერტროფია) და დარღვევები ჰიპოთალამუს-ჰიპოფიზ-ენდოკრინული ჯირკვლების სისტემაში, კერძოდ, ვირილიზმი (მეორეული მამაკაცური სქესობრივი ნიშნების -ულვაშების, მამაკაცური აგებულების, ბოხი ხმის და სხვ. -არსებობა ქალებში), ჰირსუტიზმი (მამაკაცის ტიპის თმიანობა ქალებში, რაც განპირობებულია თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ჰიპერფუნქციით), სიმსუქნე (ჰიპოთალამური ტიპისა,  ცხიმის თანაბარი განაწილებით), წონასწორობისა და ძილის დარღვევა, თავის ტკივილი, ეპილეპტიფორმული გულყრები, ჰიპერგლიკემია, წარბების შეერთება, წყლულები წვივებზე.

გრინიოლოს სინდრომი
გრინიოლოს სინდრომი წარმოადგენს  მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტისა და თვალის დაზიანების (ჰიპოპიონ-ირიტისა და უვეიტის) შერწყმას. მაანკილოზებელი სპონდილოართრიტი ხერხემლისა და სახსრების ქრონიკული ანთებითი დაავადებაა. ამ დროს უმთავრესად ზიანდება გავა-თეძოს, მალათაშუა, ნეკნ-მალისა და მალების მორჩების სახსრები. დაავადებას ახასიათებს ქრონიკული პროგრესირებადი მიმდინარეობა და ანკილოზების (სახსარში მოძრაობის შეზღუდვის) ჩამოყალიბება. ჰიპოპიონ-ირიტი არის თვალის ფერადი გარსის ანთება, რომლის დროსაც თვალის ფსკერზე წარმოიქმნება ჩირქოვანი უჯრედების გროვა. უვეიტი თვალის სისხლძარღვოვანი გარსის ანთებაა.

გრინშპანის სინდრომი

გრინშპანის სინდრომისთვის დამახასიათებელია წითელი ბრტყელი ეროზიულ-წყლულოვანი ლიქენის განვითარება პირის ღრუს ლორწოვან გარსზე. ეს სინდრომი თავს იჩენს შაქრიანი დიაბეტისა და არტერიული ჰიპერტენზიის ფონზე.

გრობის სინდრომი

გრობის სინდრომი ენა-სასის დისპლაზიური თანდაყოლილი დაავადებაა. ახასიათებს ენის განუვითარებლობა ან მისი სრული არარსებობა, ზედა ტუჩის შეუხორცებლობა, ზედა და ქვედა ტუჩებზე მრავლობითი ნაწიბური, ფართო და ჩაჭყლეტილი ცხვირი პატარა ნესტოებით, კიდურთა განვითარების ანომალიები (ბრაქიდაქტილია, პოლიდაქტილია), ფსიქიკური განვითარების შეფერხება, პროგრესული  ჰიპოტროფია.

გრუბერის სინდრომი
გრუბერის სინდრომი (სინონიმები: მეკელის სინდრომი, ჰანჰარტის სინდრომი) წარმოადგენს თავის ტვინის თანდაყოლილ კისტოზურ გადაგვარებას, რომელიც შერწყმულია თირკმელების, ღვიძლის, კუჭუკანა ჯირკვლისა და საკვერცხეების პოლიკისტოზთან. ამ დროს აღინიშნება პოლისინდაქტილია (თითების თანდაყოლილი შეზრდა) და ჰიპერტელორიზმი.  

გუდის სინდრომი

გუდის სინდრომი (თიმომა იმუნოდეფიციტთან ერთად) წარმოადგენს ზრდასრულთა იშვიათ B- და თ-უჯრედოვან იმუნოდეფიციტს. ეს სინდრომი  მემკვიდრეობითი იმუნოპარეზის ნაირსახეობაა.
ახასიათებს თიმომისა და აგამაგლობულინემიის სიმპტომების შერწყმა. ამ დროს მკერდუკანა ჯირკვალი გადიდებულია, სისხლსა და ძვლის ტვინში შესამჩნევად არის დაქვეითებული ყველა კლასის იმუნოგლობულინების დონე, მკვეთრად არის შემცირებული ეოზინოფილური გრანულოციტების რაოდენობა. ახასიათებს ვირუსული, ბაქტერიული და სოკოვანი ინფექციების მიმართ ორგანიზმის წინააღმდეგობის უნარის დაქვეითება, ლიმფოპენია, ეოზინოპენოა, ანემია.
ასეთი იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტი კლინიცისტების ყურადღების ცენტრში 30-50 წლის ასაკში ხვდება. ხშირად დაავადება მიმდინარეობს უსიმპტომოდ, თიმომა დიაგნოსტირდება შემთხვევით  გულმკერდის რენტგენოლოგიური კვლევის დროს. როდესაც სიმსივნე დიდი ზომისაა, ზოგჯერ პაციენტი უჩივის მეზობელ ქსოვილებზე ზეწოლით გამოწვეულ სიმპტომებს -ხველას, გულმკერდის არეში ტკივილს, დისფაგიას, დისპნოეს, დისფონიას.
გუდის სინდრომზე ეჭვი ჩნდება ბაქტერიული ინფექციის უჩვეულო მიმდინარეობის შემთხვევაში, რაც B-უჯრედული და ჰუმორული იმუნიტეტის დაქვეითების შედეგია და კავშირშია თიმომასთან. ასეთ პაციენტებს ყველაზე ხშირად აქვთ ფილტვისმიერი ინფექციები. ხშირია შარდსასქესო სისტემის ბაქტერიული და კანის ინფექციებიც. არის მიკოპლაზმური ართრიტის შემთხვევებიც.
ამ დროს აუცილებელია იმუნოდეფიციტის კორექცია, მერე კი თიმომის ოპერაციული მკურნალობა.

გუდპასჩერის სინდრომი
გუდპასჩერის სინდრომი არის  სისტემური კაპილარიტი, რომელიც ჰემორაგიული პნევმონიტისა და გლომერულონეფრიტის ტიპის ფილტვებისა და თირკმელების უპირატესი დაზიანებით მიმდინარეობს. ავადდებიან უმეტესად 20-დან 30 წლამდე ასაკის მამაკაცები. განვითარების მიზეზები უცნობია, თუმცა შეინიშნება კავშირი ვირუსულ და ბაქტერიულ ინფექციასთან, გადაცივებასთან.
გუდპასჩერის სინდრომის საწყის სტადიას ახასიათებს მწვავე მაღალი ცხელება, სისხლიანი ხველა, ქოშინი. აუსკულტაციით ისმინება სველი ხიხინი ფილტვების შუა და ქვედა ნაწილებში, რენტგენოგრაფია ავლენს მრავლობით კეროვან ან გაერთიანებულ დაჩრდილვას ორივე ფილტვის ველში. თითქმის იმავდროულად ვითარდება მძიმე, პროგრესირებადი გლომერულონეფრიტი, თირკმლის უკმარისობა. განმეორებითი სისხლიანი ხველა და ჰემატურია, როგორც წესი, იწვევს ანემიას, რომელიც ღრმავდება თირკმლის უკმარისობის დროს. ლაბორატორიული გამოკვლევები ავლენს ანემიას, ლეიკოციტოზსა და ედსის მომატებას. დაავადებისთვის დამახასიათებელი იმუნოპათოლოგიური ნიშანია თირკმლის ბაზალური მემბრანების ანტისხეულები. პროგნოზი, ჩვეულებრივ, არაკეთილსაიმედოა -პაციენტი იღუპება 6 თვიდან 1 წლამდე პერიოდში, ფილტვ-გულის ან თირკმლის უკმარისობის მოვლენების დროს.
გუდპასჩერის სინდრომი იშვიათი ალერგიული დაავადება, რომელიც მიმდინარეობს ფილტვებისა და თირკმელების უპირატესი დაზიანებით. ვლინდება ცხელებით, ხველით, ქოშინით, თირკმელების პროგრესირებადი უკმარისობით, ანემიით, ლეიკოციტურიით, პროტეინურიით, ჰემატურიით. მკურნალობა ტარდება გლუკოკორტიკოიდებით, იმუნოდეპრესანტებით, პლაზმოფერეზით.

გულის სინდრომი

გულის სინდრომი აღინიშნება შეხორცებითი პერიკარდიტის დროს, რომელიც გართულებულია ფილტვის ღეროს ზეწოლით. მისთვის დამახასიათებელია მესამე ნეკნთაშუა არის გამობერვა სისტოლის დროს და ჩავარდნა დიასტოლის ფაზაში, გულის გაფართოება მარცხნივ მესამე ნეკნის დონეზე, სისტოლური შუილი ფილტვის არტერიაზე  და გულის მარჯვენა ნაწილების ჰიპერტროფია. აუსკულტაციით ისმინება სისტოლური შუილი ფილტვის არტერიაზე, ელექტროკარდიოგრამაზე ფიქსირდება დექსტროგრამა.
სინდრომის მკურნალობა ძირითადი დაავადების მკურნალობას გულისხმობს.

გულის გადაძაბვის
სინდრომი

გულის გადაძაბვის სინდრომი პათოლოგიური მდგომარეობაა, რომელსაც ახასიათებს გულის რიტმისა და გამტარობის სხვადასხვა დარღვევა. ვითარდება ძლიერი ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ.

გულ-დიაფრაგმული
სინდრომი

გულ-დიაფრაგმული სინდრომისთვის დამახასიათებელია გულის არითმიის შერწყმა ტკივილებთან გულის პროექციის არეში გულმკერდის წინა კედელზე. აღინიშნება დიაფრაგმის ზოგიერთი დაზიანების (მაგალითად, დიაფრაგმის თიაქრის) დროს. მკურნალობა გულისხმობს გამომწვევი დაავადების მკურნალობას.

გულმკერდის წინა
კედლის სინდრომი

გულმკერდის წინა კედლის სინდრომი  (სინონიმები: პრინცმეტალ-მასუმის სინდრომი) არის ანგიონევროზულ სიმპტომთა კომპლექსი, რომლებიც თავს იჩენს მიოკარდიუმის ინფარქტიდან რამდენიმე კვირის ან თვის შემდეგ. ახასიათებს  გულმკერდის არეში ტკივილის ხანგრძლივი შეტევები, რომლებიც მოგვაგონებს სტენოკარდიის შეტევებს, მაგრამ განსხვავდება მისგან ტკივილის ირადიაციით, ვეგეტატიური რეაქციებით, ელექტროკარდიოგრამის ცვლილებებით, ასევე -ნიტროგლიცერინის სამკურნალო ეფექტის არარსებობითა და ანალგეზიური საშუალებების ეფექტურობით.
გულმკერდის წინა კედლის სინდრომის შემთხვევაში ტკივილის შეტევის კუპირება ანალგეტიკებით ხდება.

Facebook კომენტარები