საბუროს სინდრომი (სინონიმი: საბურო-პრიოერ-ტრენელის სინდრომი) წარმოადგენს მემკვიდრეობით გაპირობებული თმის განვითარების ანომალიის, ფოლიკულური კერატოზის და კატარაქტის შერწყმას. ვითარდება ადრეულ ასაკში.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
საკონცენტრაციო
ბანაკის სინდრომი
საკონცენტრაციო ბანაკის სინდრომი (სინონიმი – მინკოვსკის სინდრომი), იგივე ემოციური ანესთეზია, ხანგრძლივი ფსიქიკური ტრავმისა და მუდმივი შიმშილობის შედეგია. მისი ნიშნებია: სისუსტე, სიგამხდრე, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის აშლილობა, განმარტოებისადმი მიდრეკილება, უინტერესობა, ფსიქიკის სხვა ცვლილებები, ინფექციისადმი შეუვალობის დაქვეითება. პირობების გაუმჯობესებისას ეს ავადმყოფური მდგომარეობა ქრება, მაგრამ რჩება შრომისუნარიანობის დაქვეითება. გავლენას ახდენს სიცოცხლის ხანგრძლივობაზეც.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სალდონო-ნუნანის
სინდრომი
სალდონო-ნუნანის სინდრომი წარმოადგენს მემკვიდრეობითი ანომალიების თანხვედრას გადაცემის აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით. დამახასიათებელია: პოლიდაქტილია, ძალზე მოკლე კიდურები, რომლებიც ცხოველის თათებს ჰგავს, გრძელი ლულოვანი ძვლების არათანაბარი განვითარება, თირკმელების პოლიკისტოზი, დიდ სისხლძარღვთა ტრანსპოზიცია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისა და შარდსასქესო სისტემის ატრეზია, ლეტალური დასასრული დგება სიცოცხლის პირველსავე კვირებში ან თვეებში.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სალვატორ-ესკვიროლ-ჰუგელანდის
სინდრომი
სალვატორ-ესკვიროლ-ჰუგელანდის სინდრომი წარმოადგენს დიფსომანიას – ალკოჰოლის დიდი რაოდენობით მიღების შეტევით აუცილებლობას, რასაც წინ უძღვის მოუსვენრობა, გაღიზიანებადობა. ავადმყოფი სვამს სრულ ინტოქსიკაციამდე და ეძლევა ძილს. ზოგჯერ დიფსომანია ვლინდება რძის მიმართ. დიფსომანიას მიიჩნევენ ეპილეფსიის ან მანიაკურ-რეპრესიული ფსიქოზის ეკვივალენტად.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სალვიოლის
სინდრომი
სალვიოლის სინდრომი წარმოადგენს ნეიროენდოკრინულ ოჯახურ ოსტეოპათიას, ძვლების მემკვიდრეობით ჰიპოფოსფატემიურ დისტროფიას გადაცემის აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. გამოიხატება ცენტრალური ნერვული და ენდოკრინული ხასიათის დარღვევათა კომპლექსით. დამახასიათებელია საერთო ოსტეოდისტროფია, მოძრაობისას – ძვლების ტკივილი, სიარულის დარღვევა, სპონტანური მოტეხილობები, ძვლების მეორეული დეფორმაციები, ქვედა კიდურების კუნთთა ატროფია, ექსტრაპირამიდული გზების დაზიანება, გინეკომასტია, ჰიპერგენერალიზმი, ჰიპოფოსფატემია, ნორმოკალციემია, რენტგენოლოგიურად – ძვლების გენერალიზებული ატროფია დეკალცინოზითა და თხელი კორტიკული სუბსტანციით. იწყება ბავშვობაში. პროგნოზი ცუდია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სალის სინდრომი
სალის სინდრომი წარმოადგენს ზედა ღრუ ვენის დახშობის სიმპტომოკომპლექსს. უპირატესად უვითარდებათ სიმსივნიან ავადმყოფებს გულმკერდის ზედა ნაწილში. ამ დროს გაფართოებულია კანქვეშა ვენები, რომლებიც ალაგ-ალაგ წარმოქმნის წნულებს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სამერსკილის
სინდრომი
სამერსკილის სინდრომი წარმოადგენს კეთილთვისებიან მორეციდივე ღვიძლშიდა ქოლესტაზს. ასეთ ავადმყოფებს სანახევროდ გაუმართლებლად უკეთებენ ოპერაციას. ქოლესტაზის პირველი შეტევები უმეტესად ვითარდება პრეპუბერტატულ და პუბერტატულ პერიოდში.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სანკტის-კაკხიონეს
სინდრომი
სანკტის-კაკხიონეს სინდრომი წარმოადგენს პიგმენტური ქსეროდერმიისა და ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ ცვლილებათა შერწყმას. მისთვის დამახასიათებელია ფსიქიკური და ფიზიკური განუვითარებლობა, სათესლე ჯირკვლების განუვითარებლობა და მეტყველების დარღვევა. ეს უკანასკნელი დროთა განმავლობაში გამოსწორდება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სან-ფილიპოს
სინდრომი
სან-ფილიპოს სინდრომი მემკვიდრეობითი მუკოპოლისაქარიდოზის ნაირსახეობაა გადაცემის აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით. მისთვის დამახასიათებელია ძლიერი გონებრივი ჩამორჩენილობა, ჰიპერტრიქოზი, შეერთებული წარბები, ცხვირის ფართო კეხი, ჰიპერტელორიზმი, მაკროგლოსია, ჰეპატომეგალია, შარდში მომატებულია ჰეპარამონოსულფატის, მჟავე მუკოპოლისაქარიდების შემცველობა, აღინიშნება სიყრუე, ზრდაში ჩამორჩენა, ბეტა ქონდროიტინსულფატი არ არის. მკურნალობის ეფექტური საშუალება არ არსებობს, პროგნოზი არაკეთილსაიმედოა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სასუნის
ჰოსპიტლის
სინდრომი
სასუნის ჰოსპიტლის სინდრომი ეპიდემიური ინფექციაა, რომელსაც იწვევს სოკო რიზოპუს ნიგრიკანსი. მისი ნიშნებია: გამოხატული პოლიურია, წყურვილი, ანორექსია, სისუსტე, დაღლილობა. ცხელება და თირკმელების დაზიანება არ აღინიშნება. პროგნოზი არადამაკმაყოფილებელია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სეგრენის
(შეგრენის)
სინდრომი
სეგრენის (შეგრენის) სინდრომი (სინონიმები: მიკულიჩ-გუჟერო-სეგრენის დაავადება, მიკულიჩ-სეგრენის სინდრომი, მულო-ჰევერ-გუჟერო-სეგრენის სინდრომი, გუჟერო-ჰუვერ-სეგრენ-მიკულიჩის სინდრომი) გარეგანი სეკრეციის ჯირკვლების უკმარისობის სინდრომია. გამოიხატება მშრალი კერატოკონიუნქტივიტით, პირისა და ცხვირის ღრუს, ხახის სიმშრალით, სანერწყვე ჯირკვლების ჰიპერტროფიითა და ნერწყვის გამოყოფის უკმარისობით, კუჭის სეკრეციის უკმარისობით ან სრული დათრგუნვით, ჯირკვლის გარეგანი სეკრეციის მოშლით. კანი მშრალია, იქერცლება, დეპიგმენტირებულია, შესაძლოა ეგზემის განვითარება. დამახასიათებელია ქრონიკული პოლიართრიტი, კბილების და ძვლების კალციფიცირების მოშლა, კბილების კარიესი, ზოგჯერ – ქრონიკული არტერიიტი კიდურების განგრენით, სისხლში – დისპროტეინემია, ჰიპოქრომული ანემია, რკინის ნაკლებობა, ფიბრინოგენის კონცენტრაციის მატება. უვითარდებათ უმთავრესად ქალებს კლიმაქსის ან მენოპაუზის პერიოდში, აგრეთვე – ახალგაზრდა ასაკშიც ოვარიული უკმარისობის დროს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სეია-ჯერალდის
სინდრომი
სეია-ჯერალდის სინდრომი წარმოადგენს მემკვიდრეობითი ანომალიების შერწყმას გადაცემის აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. დამახასიათებელია: პოლიდაქტილია, ანალური ხვრელის ატრეზია, ხერხემლის ანომალიები, რუდიმენტული და შეერთებული მალები, ნახევრადმალები, გაპობილი მალები, ზედმეტი მალები, მენჯის ანომალია, ზოგადი განვითარების დარღვევა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სეიპის სინდრომი
სეიპის სინდრომი (სინონიმი: ბერარდინელის სინდრომი) თანდაყოლილი დაავადებაა. ვლინდება აკრომეგალოიდური გიგანტიზმით, ნახშირწყლოვანი და ცხიმოვანი ცვლის მოშლით და ჰიპოფიზის ჰიპერფუნქციის სხვა ნიშნებით. განპირობებულია შუამდებარე ტვინის განვითარების ანომალიით ან დაზიანებით.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სელიეს სინდრომი
სელიეს სინდრომი წარმოადგენს ადაპტაციურ სინდრომს, არასპეციფიკურ ცვლილებათა თანაარსებობას, რომელსაც იწვევს ორგანიზმში ნებისმიერი პათოგენური გამღიზიანებლის არსებობა (კლინიკური გამოვლინებაა ეგრეთ წოდებული სტრესრეაქცია). გამოყოფენ განგაშის, რეზისტენტობისა და დაძაბულობის სტადიებს. ძირითადი ცვლილებებია თირკმელზედა ჯირკვლების ქერქის ჰიპერტროფია, თიმუსურ-ლიმფური სისტემის ატროფია, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის სისხლმდინარე წყლული.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სემბრ-გიონ-როზენთალის
სინდრომი
სემბრ-გიონ-როზენთალის სინდრომი – წყლიანი ფაღარათი, კუჭუკანა ჯირკვლის სიმსივნის სიმპტომოკომპლექსი ზოგიერთ ავადმყოფთან. მისი ნიშნებია: ინტერმიტირებული ტკივილი მუცელში, წყლიანი ფაღარათი, აქლორჰიდრია, ჰიპოკალციემია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სემერაუ-სიემიანოვსკის
სინდრომი
სემერაუ-სიემიანოვსკის სინდრომი წარმოადგენს პაროქსიზმულ კოლაფსს. განეკუთვნება სისხლძარღვოვანი ნევროზების ჯგუფს და ვლინდება საერთო სისუსტის (გათიშვის) მოულოდნელი შეტევით, გონების დაუკარგავად, პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის უკმარისობით, ტაქიკარდიით, სიფითრით, არტერიული ჰიპოტონიით. შეტევა გრძელდება 16-30 წუთიდან 2 საათამდე, მთავრდება ასევე მოულოდნელად. დამახასიათებელია მკვეთრი ოფლიანობა, პოლიურია, დიარეა. ემართებათ ქალებს კლიმაქსურ პერიოდში სასქესო ჯირკვლების ფუნქციური უკმარისობისას, შესაძლოა ალერგოზების დროსაც.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენატორ-ბანტის
სინდრომი
სენატორ-ბანტის სინდრომი (სინონიმი: ბანტის სინდრომი) წარმოადგენს მეორეულ სპლენოჰეპატომეგალიურ სიმპტომოკომპლექსს: ანემიას, თრომბოციტოპენიას, ლეიკოპენიას, შეგუბებით სპლენომეგალიას, ღვიძლის პორტულ ციროზს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენგერ-ბრაუნის
სინდრომი
სენგერ-ბრაუნის სინდრომი სპინოცერებრული ტრაქტის მემკვიდრეობითი დეგენერაციაა გადაცმის აუტოსომურ-დომინანტური ტიპით. მისთვის დამახასიათებელია: ატაქსია, ქუთუთოების პტოზი, სიელმე, დიპლოპია, პიგმენტური რეტინიტი, ოფთალმოპლეგია, მხედველობის ნერვის ატროფია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენდჰოფის
სინდრომი
სენდჰოფის დაავადება ანუ სინდრომი მემკვიდრეობითი განგლიოზიდოზების ნაირსახეობაა გადაცემის აუტოსომურ-რეცესიული ტიპით. სიცოცხლის პირველ ექვს თვეს აღინიშნება მომატებული აღგზნებადობა, მხედველობის სწრაფი დაკარგვა, მოტორული და ფსიქიკური განვითარების პროგრესიული დარღვევა, თოჯინისმაგვარი სახე, კანზე – მოწითალო ლაქები, კარდიომეგალია, მაკროგლოსია, მეგალოენცეფალია, წელის კიფოზი. მიზეზია სისხლსა და ღვიძლში ჰექსოზამინიდაზის დეფიციტი, რასაც მოსდევს განგლიოზიდების დაგროვება სხვადასხვა, უპირატესად ნერვულ ქსოვილში.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენეარ-უშერის
სინდრომი
სენეარ-უშერის სინდრომი გამოიხატება ერითემული ან სებორეული ბუშტუკებით. ეტიოლოგია და პათოგენეზი უცნობია. ვარაუდობენ ვირუსით ინფიცირებას ან ინტოქსიკაციას. გამონაყარი ჩნდება სახეზე, ტანსა და კიდურებზე (სებორეისთვის დამახასიათებელ ადგილებზე) – ესენია ზედაპირული ბუშტები, დაფარული ყვითელ-ბრინჯაოსფერი მრავალშრიანი ფუფხით. მიმდინარეობა ქრონიკულია, მორეციდივე. ერითემული ბუშტუკები საბოლოოდ ექსფოლიაციური ან ვულგარული ხდება. პროგნოზი მძიმეა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენსტან-ლეჟანის
სინდრომი
სენსტან-ლეჟანის სინდრომი – კუნთთა პროგრესირებადი ატროფიის კლინიკური ფორმა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია კონტრაქტურის, რეტრაქციისა და სახსართა დეფორმაციის დომინირება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენტის სინდრომი
სენტის სინდრომი (იგივეა, რაც სენის სინდრომი) წარმოადგენს დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის, ნაღველკენჭოვანი დაავადებისა და მსხვილი (იშვიათად – წვრილი) ნაწლავის დივერტიკულოზის თანაარსებობას. გვხვდება უმთავრესად 35 წელს გადაცილებულ პირებში.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სენჰაუზ-კირკსის
სინდრომი
სენჰაუზ-კირკსის სინდრომი – ეს არის შოკური მდგომარეობა, წარმოშობილი თირკმელზედა ჯირკვლებში სისხლჩაქცევებით, ანდა მათი ტოქსიკურ-ალერგიული დაზიანებით. გამოვლინდება გულისრევით, ღებინებით, ფაღარათით, კრუნჩხვებით, ჰიპოტონიით, ტაქიკარდიით, აკროციანოზით, ჰიპოთერმიით, სისხლში ნარჩენი აზოტის მომატებით.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სეპის სინდრომი
სეპის სინდრომი წარმოადგენს ლიპოატროფიულ ანუ ლიპოდისტროფიულ დიაბეტს, რომელიც მემკვიდრეობითი ანომალიების კომპლექსია. მისთვის დამახასიათებელია გენერალიზებული ლიპოდისტროფია, ჰიპერლიპიდემია, ჰეპატომეგალია, შავი აკანთოზი, ძირითადი ცვლის მატება, ინსულინრეზისტენტული შაქრიანი დიაბეტი, საკვერცხეების პოლიკისტოზი, კუნთების ჰიპერტროფია, გონებრივი ჩამორჩენა, სისტემური და კისტოზური ანგიომატოზი. დაავადება ძირითადად ვითარდება სიცოცხლის პირველ წელს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სერიისკის სინდრომი
სერიისკის სინდრომი არის ასპონტანურობის, ადინამიისა და აბულიის შერწყმა, რომელიც აღინიშნება დიდი ტვინის შუბლის მიდამოს დაზიანების დროს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სერეველის სინდრომი
სერეველის სინდრომი წარმოადგენს ოსტეოპოროზის, წვივის ძვლების დამოკლებისა და ქვედა კიდურებზე ვარიკოზულად გაფართოებული ვენური კვანძების თანდაყოლილ შერწყმას, ამასთან ეთვის კირის შემცველი კონკრემენტების წარმოქმნა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სესტან-შენეს
სინდრომი
სესტან-შენეს სინდრომი წარმოადგენს ბავბინსკი-ნაჟოტის სინდრომის აბორტულ ფორმას: ალტენაციული ჰემიპარეზი, აველსის სინდრომი და თვალის საინტერვაციო სიმპათიკური ბოჭკოების დაზიანების ნიშნები. გვხვდება თავის ტვინის ღეროში სისხლის მიმოქცევის მოშლის დროს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სვაირ-ჯეიმსის
სინდრომი
სვაირ-ჯეიმსის სინდრომი წარმოადგენს ცალმხრივ ნათელ ფილტვს. დიაგნოზისთვის აუცილებელია სამი რენტგენოლოგიური მეთოდის გამოყენება: წინა მიმოხილვითი სურათი, ბრონქოგრაფია და ფილტვის სისხლძარღვთა ანგიოგრაფია. საჭიროა ამ სინდრომის დიფერენცირება ფილტვის ემბოლიის, ფილტვის აგენეზიისა (ჰიპოგენეზის) და ფილტვის არტერიაზე ცენტრალური კიბოს ან ლიმფომის ზეწოლისგან.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სვიტის სინდრომი
სვიტის სინდრომი ფებრილური დერმატოზია. მისთვის დამახასიათებელია: კონტინუას ტიპის ცხელება, მრგვალი, მტკივნეული, ბალთის მსგავსი ვარდისფერი გამონაყარი ტანზე, სახეზე, კისერსა და ფეხებზე, მიალგია, ართრალგია (ცალკეულ შემთხვევებში – ართრიტი ექსუდაციური მოვლენებით), ეპისკლერიტი, ჰისტოლოგიურად კანში ინტენსიური ნეიტროფილური ინფილტრატი. პროგნოზი კარგია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სვიფტის სინდრომი
სვიფტის სინდრომი არის აკროდინული სინდრომი, პოლინეიროპათიული ერითროდერმია – უცნობი ეტიოლოგიის დაავადება (გვხვდება ძირითადად ბავშვებში ხუთ წლამდე). დამახასიათებელია ქცევის შეცვლა შესამჩნევ ფსიქიკურ დარღვევამდე. კიდურთა კანზე აღინიშნება პოლიმორფული ცვლილებები, ძლიერი ქავილი, ტკივილი, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დარღვევები, კუნთების ჰიპოტონია, პარეზები, დამბლები, ზოგჯერ – კრუნჩხვითი შეტევები.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიდბერის სინდრომი
სიდბერის სინდრომი (სინონიმები: სიდბერ-სმით-ჰარლანის სინდრომი, ჰარლან-სმითის სინდრომი) წარმოადგენს ცხიმოვანი ცვლის მემკვიდრეობით დარღვევას. სავარაუდოა მისი აუტოსომურ-რეცესიული გადაცემა. ნიშნები თავს იჩენს სიცოცხლის პირველ დღეებში: ლეთარგიული მდგომარეობა, კრუნჩხვები, დეჰიდრატაცია, ჰეპატომეგალია, თრომბოპენია, ლეიკოპენია, შარდის თავისებური სუნი, ძვლის ტვინის ჰიპოპლაზია, სიკვდილის გამომწვევი სეპტიცემია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სი-დრაგერის
სინდრომი
სი-დრაგერის სინდრომი წარმოადგენს პირველად ორთოსტატიკურ ჰიპოტენზიას – არტერიული წნევის მკვეთრ დაქვეითებას ვერტიკალური მდგომარეობის მიღებისას. მიზეზია თავისა და ზურგის ტვინის ნეირონების ქრონიკული დეგენერაცია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიკარის სინდრომი
სიკარის სინდრომი (სინონიმები: ვეიზენბერგ-სიკარ-რობინოს სინდრომი, სიკარ-რუბინოს სინდრომი) – გლოსოფარინგული ნევრალგია, ენა-სახის ნერვის ნევრალგია, ვლინდება ტკივილის უეცარი შეგრძნებით ხახაში, ენის ძირსა და რბილ სასაზე ცხელი, ცივი ან მკვრივი საკვების მიღებისას ლაპარაკის, ხველისა და მთქნარების დროს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიკარ-კოლეს
სინდრომი
სიკარ-კოლეს სინდრომი – თავის ტვინის ბულბური ჯგუფის მე-9, მე-10, მე-11, მე-12 ნერვების ერთდროული დაზიანება უნილატერალურად. მეტწილად ადგილი აქვს ქალას ფუძის მოტეხილობის დროს, როცა მოტეხილობის ხაზი გაივლის როკის წინა ხვრელისა და უკანა დაფლეთილი საუღლე ხვრელის დონეზე.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სილელ-ზალერ-შტედტის
სინდრომი
სილელ-ზალერ-შტედტის სინდრომი წარმოადგენს ფილტვის ესენციურ ჰემოსიდეროზს. ავადდებიან ადრეული ასაკის ბავშვები. ახასიათებს მორეციდივე ჰიპოქრომული ანემია, გამწვავებისას – მოხრჩობისმაგვარი შეტევები და ხველა სისხლნარევი ნახველით. შესაძლოა მუცლის ტკივილი, სიყვითლე, მაღალი სიცხე, ზომიერი არტერული ჰიპერტენზია. ფილტვებში, უმეტესად – ქვედა წილებში, რენტგენოლოგიურად აღინიშნება გაფანტული წვრილკეროვანი ჩრდილები.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სილვერის სინდრომი
სილვერის სინდრომი წარმოადგენს მემკვიდრეობითი ანომალიების კომპლექსს. გადაცემის ტიპი, სავარაუდოდ, აუტოსომურ-რეცესიულია. მისთვის დამახასიათებელია: დაბადებისას სხეულის მცირე მასა, საერთო განვითარების შეფერხება, მომცრო სიმაღლე; ხელის მეხუთე თითები მოკლე და მოღუნულია, თან ახლავს სინდაქტილია, კანი ალაგ-ალაგ ჰიპერპიგმენტურია (რძიანი ყავის ფერისა), აღინიშნება ლიმფანგიექტაზიური შეშუპება მაჯისა და ტერფის გარეთა მხარეს. გოგონებში ადგილი აქვს გონადოტროპინურიას, რაც ნაადრევი მენსტრუაციის მიზეზად იქცევა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სილვესტის
სინდრომი
სილვესტის დაავადება ანუ სინდრომი (სინონიმები: ბორნჰოლმის სინდრომი ანუ დაავადება, დაეს დაავადება, ფინზენ-დაეს დაავადება, ეპიდემიური მიალგია, მწვავე ეპიდემიური მიოზიტი) იგივეა, რაც ეპიდემიური მიალგია, მწვავე ეპიდემიური მიოზიტი, ეპიდემიური პლევროდინია, მშრალი პლევროზია, ეპიდემიურ-კუნთოვანი რევმატიზმი, `ეშმაკის გრიპი~, ეპიდემიური მიოზიტი – B ჯგუფის კოქსაკის ვირუსით გამოწვეული ეპიდემიური ხასიათის დაავადება. პირველად აღირიცხა კუნძულ ბორნჰოლმზე. კლინიკური სურათისთვის დამახასიათებელია მუცლისა და გულმკერდის კუნთების ძლიერი ტკივილი, სიცხიანობა, ზემოთა სასუნთქი გზების გაღიზიანება. პროგნოზი დადებითია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სილვესტრონ-ბიანკის
სინდრომი
სილვესტრონ-ბიანკის სინდრომი (სინონიმი: რიეტ-გრეპ-მიკელის დაავადება) არის მცირე თალასემია, ჰემოლიზური უჯრედოვანი ანემია – მემკვიდრეობითი ჰემოლიზური ანემია. ახასიათებს ჰემოგლობინის სინთეზის დარღვევა. მემკვიდრეობითი გადაცემის ტიპი რეცესიულია. მცირე თალასემია თალასემიის ჰეტეროზიგოტული ფორმაა მსუბუქი ჰიპოქრომული ანემიით, ერითროციტების მცირე რაოდენობით, ელენთის ზომიერი გადიდებით.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სილვესტრინ-კორდას
სინდრომი
სილვესტრინ-კორდას სინდრომი წარმოადგენს ღვიძლის ციროზს ანდროგენულ და ესტროგენულ ჰორმონთა მეტაბოლიზმის დარღვევით. მისთვის დამახასიათებელია: ღვიძლის ციროზის სიმპტომები, გინეკომასტია, სათესლე ჯირკვლის ატროფია, თმიანი საფარის შემცირება, იმპოტენცია და საკვერცხეების ფუნქციის დაქვეითება.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიმენსის სინდრომი
სიმენსის სინდრომი (სინონიმი: კრისტ-სიმენსის სინდრომი) – თანდაყოლილი ანჰიდროზული ექტოდერმული დისპლაზია, მრავალფორმიანი იდიოპათიური კერატოზი, თანდაყოლილ ანომალიათა (საოფლე ჯირკვლების არარსებობა, სრული ან ნაწილობრივი ადენტია, ჰიპოტრიქოზი, ცხვირის ძვლების დეფორმაცია, ქეილიტი და კანის მოცისფრო პიგმენტაცია) შერწყმა.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიმერზის სინდრომი
სიმერზის დაავადება ანუ სინდრომი – ლიმფადენოპათია გენერალიზებული ერითროდერმიითურთ. მისთვის დამახასიათებელია: ლიმფომები იღლიასა და საზარდულში, ერითროდერმია ან ლიქენოიდური დერმატიტი, ეგზემური გამონაყარი, რომელიც იწვევს ქავილს, ალოპეცია, სპლენომეგალია, ანემია, ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, ძვლის ტვინში რეტიკულური ჰიპერპლაზია. მიმდინარეობა ქრონიკულია, აღინიშნება რემისიებისადმი მიდრეკილება. იშვიათი არ არის ერითროდერმიის გადასვლა სარკომატოზში.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიმონდსის სინდრომი I
სიმონდსის სინდრომი I წარმოადგენს ოტოგენური წარმოშობის ქალასშიდა წნევის მომატების სინდრომს. გვხვდება ბავშვებში ან მოზარდებში. ახასიათებს შეტევითი ხასიათის თავის ტკივილი, ღებინება, მხედველობის ნერვის დვრილების შეშუპება, ზოგჯერ – განმზიდველი ნერვის პარეზი. თავ-ზურგტვინის სითხე ნორმალურია, თუმცა განიცდის დიდი წნევის გავლენას. იშვიათად ვითარდება მხედველობის ნერვთა ატროფია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიმონდსის სინდრომი II
სიმონდსის სინდრომი II ლიმფოციტური კეთილთვისებიანი მწვავე მენინგიტია, მწვავე მენინგიტის კეთილთვისებიანი ფორმა. ახასიათებს მენინგეალური სიმპტომები ლიმფოციტური პეოციტოზით, ქლორიდებისა და შაქრის ნორმალური შემადგენლობით ლიქვორში. ჩვეულებრივ, გვხვდება გრიპისა და ყბაყურას შემდეგ.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიმონდს-სმიდთ-ბარაკერ-ჰოლენდერის
სინდრომი
სიმონდს-სმიდთ-ბარაკერ-ჰოლენდერის სინდრომი – ცხიმოვანი ქსოვილის პროგრესული ატროფია უპირატესად სხეულის ზედა ნაწილსა და სახეზე ლოკალიზაციით. მენჯის, დუნდულებისა და ბარძაყის მიდამოში აღინიშნება ცხიმოვანი გარსის მკვეთრი განვითარება. მოსალოდნელია ოსტეოსკლეროზი, ძვლებში ცისტები, ვაზომოტორული მოშლილობა, მენსტრუაციის დარღვევა. უპირატესად ავადდებიან ქალები, მიზეზი გაურკვეველია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სიმონსის
სინდრომი
სიმონსის სინდრომი – პროგრესული პარადოქსული ლიპოდისტროფია. ცხიმოვანი ქსოვილის პროგრესული ატროფია სხეულის ზედა ნახევარზე, განსაკუთრებით – სახეზე და გულმკერდის ყაფაზის არეში, ხოლო თეძოს, დუნდულებისა და ბარძაყის არეში, პირიქით, ცხიმოვანი ქსოვილის ჭარბი განვითარება. ზოგჯერ შეხამებულია ოსტეოსკლეროზთან, ძვლის კისტასთან, ვაზომოტორულ მოშლილობასთან, მენსტრუაციის დარღვევასთან. მიზეზია მეზოდიენცეფალური არის პათოლოგია.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
სჰოპ-სინდრომი
სჰოპ-სინდრომი (სინონიმი: რაუხის სინდრომი) აბრევიატურაა, მომდინარე სინდრომის შემადგენელი კლინიკური ერთეულებიდან: სიმსუქნე (ფრელიჰის ტიპის), ჰიერთერმია (ინტერმიტიული ტიპის), ოლიგომენორეა, მორეციდივე პაროტიტი. საერთაშორისო ლიტერატურაში იხსენიება როგორც AHOP-სინდრომი (ადიპოციტოზი, ჰიპერთერმია, ოლიგომენორეა, პაროტიტი), ხშირია ნერწყვში ფოსფორისა და კალიუმის შემცველობის მატება. მიეკუთვნება დიენცეფალოზების რიცხვს.
მკურნალობა პათოგენეზური და სიმპტომურია.
